Topi: Plani im për të qëndruar larg zgjedhjeve

Tiranë, 15 prill NOA - Intervistë e Presidentit të Republikës, Prof. Dr. Bamir Topi dhënë për emisionin "Fakt" në NTV

Â

Si President i një vendi anëtar i NATO-s, çfarë mund të thoni ju për shqiptarët? Përshëndetje! Ju falënderoj së pari për mbajtjen e statistikave. Dëshiroj t'ju them, përpara se të futemi në një çështje mjaft të rëndësishme, që ka të bëjë me anëtarësimin e Shqipërisë në NATO, t'ju komplimentoj për peformancën e këtij emisioni, i cili padyshim është një dritare e hapur për të gjithë politikanët. Natyrisht, në këto kohë mjaft interesante, media është bërë padyshim një protagoniste e denjë, sidomos e kam fjalën për kanalet televizive, që edhe në prag fushatash tentojnë të ruajnë ekuilibrat. Kjo vjen natyrshëm si një mesazh edhe nga Institucioni i Presidentit, i cili ndonëse ka ardhur nga një parti politike, duke qenë në strukturat më të larta, ka tentuar gjatë gjithë kohës, duke mbajtur edhe një premtim të dhënë në momentin e zgjedhjes që, ky Institucion i takon të gjithëve. Padyshim edhe emisioni i sotëm, duke dashur t'ju bëj edhe një lloj paraprite, meqenëse jemi në prag të fushatës elektorale, do të ishte mirë që, të trajtonte tema, që do të ishin në interes të ekuilibrave të vërtetë, në radhë të parë në funksion të institucioneve të shtetit dhe në funksion të shoqërisë. Pyetja që ju realizuat padyshim që përbën temën e ditës. Ka qenë një ngjarje aq e madhe, sa inercia e saj do të vazhdojë gjatë. Anëtarësimi i Shqipërisë në NATO, është thënë dhe nuk do të teprohet asnjëherë të thuhet që, është momenti më madhor i gjithë periudhës së tranzicionit shqiptar dhe besoj përbën një nga elementët, ku ne mund të themi që jemi në përmbyllje të këtij tranzicioni. Anëtarësimi në NATO presupozon një marrje në konsideratë të vlerave që ka Shqipëria, jo thjesht në sensin gjeopolitik, por besoj dhe të vlerave reale që kemi demonstruar gjatë gjithë periudhës së tranzicionit, duke dëshmuar një orientim të qartë pro perëndimor, pro NATO-s, dhe kjo nuk ka ardhur thjesht si çështje e mënyrës së sjelljes së politikanëve. Natyrisht edhe politikanët kanë pasur një rol të rëndësishëm, por ka qenë një aspiratë e shprehur qartë nga e gjithë shoqëria shqiptare, në ato shifra që i drejtohen si në asnjë rast tjetër vlerave absolute. Flasim për një sukses të jashtëzakonshëm dhe për një të mirë të paimagjinueshme. Por, kemi dy raste, Kroacia dhe Shqipëria. Njëri afërsisht njëqind vjet shtet si jemi ne dhe Kroacia, një shtet i ri me një ushtri maksimumi prej në dekade dhjetëvjeçare. Gjithësesi në Kroaci, e ritheksoj një shtet i ri, nuk është pritur me festime, madje me protesta, nuk është bërë një propagandë kaq e madhe për këtë sukses të jashtëzakonshëm, apo për këtë nevojë të jashtëzakonshme, kurse, në Shqipëri ende vazhdojnë festimet. A nuk ju duket se në fakt se kemi më shumë se një nevojë të jashtëzakonshme për të qenë pjesë e NATO-s, kemi dhe një tentativë të politikës shqiptare se ja, edhe ne bëmë një diçka të mirë gjatë këtyre tetëmbëdhjetë viteve. Pse për ta nuk është kaq e rëndësishme, po e ritheksoj një shtet i ri dhjetëvjeçar, dhe për shqiptarët me një shtet shekullor qenka kaq e rëndësishme? Unë besoj që janë dy realitete të pakrahasueshme, duke marrë një konsideratë retrospektivën e zhvillimeve historiko-politike të dy vendeve tona. Kjo është arsyeja që shqiptarët kanë reaguar në mënyrë shumë intuitive për të kërkuar që të hyjnë në NATO dhe nuk besoj që kjo të jetë një kërkesë, që vjen në vitet e shekullit të ri. Menjëherë pas fitores së demokracisë në Shqipëri ... Megjithatë shqiptarëve çfarëdo organizmi ndërkombëtar t'u ofroje pas izolimit të madh do t'u dukej një sukses i madh. Jo! Unë jo rastësisht ju thashë që ka qenë një veprim shumë intuitiv dhe këtë e shikon jo në mënyrë të orientuar, por e shikon tek çdo njeri, që sado i thjeshtë që të jetë, bën analizën e tij. Tjetër gjë është pastaj se si vepron politika, se si e interpreton politika, por besoj që në këtë arritje të madhe edhe politika ka për të thënë, ka për t'u krenuar, por e rëndësishme është të thuhet që realizimi i anëtarësimit të Shqipërisë në NATO, duhet të konsiderohet në radhë të parë si një fitore e demokracisë shqiptare, e institucioneve të Shqipërisë, edhe e politikës shqiptare, por edhe një realizim i aspiratave, që sikurse thashë shprehen në një shifër mjaft të konsideruesheme. Pas vetëizolimit gati shekullor të shqiptarëve, po t'u kërkohej do të festonin dhe anëtarësimin në Konferencën Islamike dhe jo më për anëtarësimin në NATO. Realisht, çfarë do të thotë për shqiptarët anëtarësimi në NATO? Unë e kuptoj që pyetjet tuaja realizohen në mënyrë intriguese, por jam i bindur që dhe ju vetë e kuptoni që, të anëtarësohesh në NATO do të thotë që të jesh një vend më i sigurtë, të jesh një vend i konsideruar, të jesh një vend, që bën pjesë në vendimmarrje mjaft të rëndësishme të një Aleance, e cila së pari është politike, është Aleancë për paqen dhe sigurinë, është një Aleancë, e cila ka vepruar në mënyrë të drejtpërdrejtë në interes të paqes në rajonin tonë dhe në interes të shqiptarëve. Unë nuk besoj që, të reagosh për anëtarësimin në NATO do të thotë t'i kthesh në mënyrë falenderuese Aleancës atë që ka bërë për ty, por besoj që ka qenë një inspirim shumë i thellë i të gjithëve, për t'u ndarë nga ajo botë nga e cila ne realisht kemi vuajtur shumë gjatë periudhës së izolimit komunist. Megjithatë, ka një debat shumë të madh nëse Shqipëria është pranuar në këtë Aleancë edhe politike, apo në radhë të parë politike, për shkak të standardeve, por gjithashtu ka një pretendim se Shqipëria është pranuar në këtë Aleancë vetëm për arsye gjeopolitike. Në gjykimin e Presidentit të Republikës, cila është arsyeja që Shqipëria është pjesë e kësaj Aleance, reformat, apo gjeopolitika? Unë besoj që janë të dyja. Duhet marrë në konsideratë një pozicion shumë i favorshëm gjeostrategjik i Shqipërisë, sepse politikat e Aleancës padyshim që orientohen së pari këtu. E dyta, që të anëtarësohesh në NATO, detyrimisht duhet të realizosh ato standarde minimalisht të domosdoshme për t'u anëtarësuar. Unë besoj që e gjithë kjo periudhë në vite, ka qenë një periudhë, ku përveç dëshirës për t'u futur, ka qenë edhe një periudhë përpjekjesh, së pari politike. Askush nuk ka tentuar që të realizojë një kontestim të dëshirës, por ka pasur tentativa për të realizuar reforma mbi bazën e konsensuve të gjera. Kontaktet kanë qenë mjaft intensive, edhe me faktorët ndërkombëtarë. Shqipëria, përveç reformave që ka realizuar, besoj që në mënyrë shumë të dukshme gjatë viteve të fundit ka pasur një sjellje mjaft moderatore në rajonin ballkanik të trazuar historikisht dhe të gjitha këto janë parë si atribut i ftesës që Shqipëria të anëtarësohet në NATO. Mendoj se ka qenë një stimul mjaft i rëndësishëm pozitiv që të induktojë dhe të realizojë atë kohezion forcash të të gjitha partive politike, të institucioneve të Shqipërisë për të realizuar këtë gjë, që sikurse thashë është një eveniment i madh historik. Gjithsesi sipas jush, çfarë ka ndikuar më shumë, gjeopolitika, apo standardet? Sigurisht, asnjëra nuk mund të realizohet pa tjetrën. Të dyja kanë qenë. Njëra është e rëndësishme përsa i përket fokusimit të interesave të Aleancës, e cila ka interesa mjaft të veçanta në ruajtjen e ekuilibrave në një rajon tradicionalisht të trazuar, por e dyta sikurse thashë, ka qenë e domosdoshme që të realizohet hap pas hapi dhe besoj që jemi futur në një moment, kur ende do të kërkohet për realizmin e standardeve të tjera. Jemi në një moment kur Shqipëria është anëtare e NATO-s dhe po flasim për standardet. Si President i Republikës jeni Komandant i Forcave të Armatosura, a është ushtria shqiptare realisht, në gjykimin dhe në informacionin tuaj, në gjendje për t'iu përgjigjur standardeve, që kërkojnë ushtritë anëtare të NATO-s? Së pari, aderimi i Shqipërisë në Aleancë ka qenë një aderim i karakterit politik. Natyrisht, janë bërë shumë reforma edhe në fushën e ushtrisë dhe padyshim do të kërkohet shumë. Unë mendoj që futja në Aleancë presupozon në mënyrë shumë rigoroze realizimin e standardeve hap pas hapi nga Forcat e Armatosura. Janë të shumta ato misione të përbashkëta, që presupozohet edhe fitim eksperience dhe angazhim, dhe unë besoj që këto standarde kanë filluar të implementohen, ndonëse do të kërkohet ende kohë që Forcat e Armatosura të Shqipërisë të shkojnë dhe të realizohen në mënyrë profesionale, ashtu sikurse është kërkuar, qoftë nga Aleanca, por është projektuar dhe nga politika shqiptare. Forcat e Armatosura të Republikës së Shqipërisë, padyshim janë të detyruara që të shkojnë dhe jo vetëm t'u përafrohen këtyre standardeve, por t'i realizojnë këto standarde në mënyrë të barabartë me të gjitha ushtritë e vendeve, që bëjnë pjesë në Aleancë. Ushtritë botërore, në cv-në e tyre sigurisht që ka prej atyre, që nuk kanë bërë asnjë luftë. Ushtria shqiptare në ekzistencën e saj ka bërë edhe një luftë në vitin nëntëdhjetë e shtatë, luftë me vetveten. Realisht, a jeni i kënaqur me nivelin e ushtrisë shqiptare? Asnjëherë nuk mund të thuash që është arritur pikërisht momenti i perfeksionit. Por, nga kontaktet që ne kemi pasur dhe nga informacionet që marrim, dhe sidomos nga konsideratat që marrim nga partnerët tanë, ku ushtria shqiptare është në misione të përbashkëta, konsideratat janë të larta, përsa i përket motivimit moral, por edhe realizimit profesional të ushtrisë sonë, qoftë në misionin tonë në Irak, në Afganistan, në Bosnje. Madje, mund t'ju them që deklaratat e përfaqësuesve më të lartë politikë ushtarakë kanë qenë të tilla, që e vendosin ushtrinë shqiptare, qoftë me atë përfaqësim modest, në një përfaqësim elitë të ushtrive. Këtë e kam dëgjuar nga Komandanti i Forcave të Bashkuara në Irak, nga Gjeneral Petreus, gjatë vizitës që unë kam pasur atje, por e kam dëgjuar edhe nga konsideratat që kanë përfaqësuesit politikë me të cilët ne kemi pasur vazhdimisht kontakte gjatë kësaj periudhe intensive të komunikimit në funksion të anëtarësimit të vendit në NATO. Megjithatë, Shqipëria tashmë anëtare e NATO-s, a është në gjendje sistemi i sigurisë kombëtare të Shqipërisë të përballojë standardet e sigurisë së Aleancës së Atlantikut të Veriut? Po realizoni një seri pyetjesh kur jemi në fillim të një procesi ku ne aderojmë me të drejta të plota. Pra, ne jemi futur sikurse e thashë, së pari jemi futur politikisht në këtë Aleancë të madhe të paqes dhe të sigurisë, e cila presupozon një veprim intensiv mjaft profesional për të realizuar standardet ... Jemi futur, apo na kanë marrë prej dore? Jemi anëtarë me të drejta të plota. Sigurisht pyetjet tashmë i bëhen një Presidenti të një vendi, që tashmë është anëtar i NATO-s. Nëse pyetjet i bëhen një Presidenti, mos realizoni tre herë një pyetje, kur unë në mënyrë shumë të qartë jam shprehur dhe po ju shprehem që krahas rëndësisë së madhe gjeostrategjike që ka vendi ynë në këtë rajon, ka pasur edhe një numër të pafund reformash gjatë gjithë periudhës së tranzicionit në funksion të këtij anëtarësimi. Nuk mund të mendosh sot që Shqipëria i ka të realizuara standardet e Forcave të Armatosura, sikurse i kanë vendet, që kanë një zhvillim shumë të konsiderueshëm ekonomik dhe janë projektuar ushtarakisht në një kualitet shumë të lartë. Unë mendoj që aderimi në Aleancë do të krijojë të gjitha kushtet, që hap pas hapi ne të realizojmë ato standarde që janë të detyrueshme për Aleancën. Megjithatë duket se sapo keni bërë një deklaratë që është pak e favorshme për mazhorancën aktuale: reforma, që kanë çuar Shqipërinë në NATO. Jemi në prag të fushatës. Unë padyshim që shprehem realisht që Shqipëria ka realizuar reforma dhe ju siguroj që reformat, sikurse e thashë në fillim të bisedës sonë, kanë kërkuar shumë mund, shumë angazhim, por edhe mjaft konsensus. Kështu që besoj se anëtarësimi në NATO është kontribut i të gjithëve, padiskutim, dhe partitë politike pastaj mund t'i japin në mënyrë shumë të qartë dhe elokuente, sipas arritjeve, që kanë realizuar dhe është në të drejtën e tyre që të bëjnë diferencën me partitë e tjera. Unë si President i Republikës mund të shprehem në mënyrë shumë të qartë, shumë efektive, shumë korrekte edhe realiste për atë që është arritur dhe ajo që është arritur, është arritur mbi këtë bazë. E qartë. Le të flasim për angazhimin e Presidentit të Repubikës, si Kryetar i Këshillit të Lartë të Drejtësisë. Pak më parë Gjykata e Lartë përfundimisht ka mbyllur një dosje të debatuar politikisht, dosjen për ish-Ministrin e Transporteve, aktulisht Ministër i Jashtëm, përsa i përket çështjes Durrës - Morinë. Dosje e mbyllur për shkak të procedurave, pra, një dosje e pagjykuar kurrë. Cili është gjykimi juaj si Kryetar i KLD-së? Besoj që Presidenti i Republikës, i cili është dhe Kryetari i Këshillit të Lartë të Drejtësisë, gjithmonë ka qenë në pozicionin dhe ka promovuar pavarësinë e institucioneve. Të promovosh pavarësinë e institucioneve do të thotë që të lesh gjithçka, që lidhet me veprimtarinë dhe me funksionin e tyre, në dorë të vendimmarrjes së tyre. Kështu që unë do të veproja gabim në rast se do të gjykoja vendimmarrjen e Gjykatës së Lartë, e cila e ka të tërë atributin kushtetues, ligjor dhe profesional për të gjykuar çështje, pavarësisht nga rëndësia e tyre. Kështu që, nuk mendoj që është rasti që Presidenti i Republikës të prononcohet lidhur me çështje, që është ekskluzivisht e drejtë e Gjykatës së Lartë. Në sfidën tuaj politike, jo vetëm si President, por edhe si politikan, sigurisht që keni qenë mjaft korrekt dhe mjaft i kujdesshëm kur keni bërë deklara lidhur me institucionet e tjera. Por, për të qenë korrekt, organi i akuzës i kërkoi Parlamentit zotin Basha për hetim. Parlamenti shqiptar ia dha zotin Basha për hetim. Organi i akuzës bëri të pamundur gjykimin e hetimeve vetëm për shkelje të procedurës. Si President i Republikës, a mendoni se duhet kërkuar llogari dhe duhet gjykuar puna e organit të akuzës për pamundësinë e gjykimit të dosjes më të madhe të paktën këto pesëmbëdhjetë vitet e fundit, përsa i përket akuzës për masën e dëmit ekonomik? Mendoj se duhet të jemi sërish në të njëjtin pozicion. Ju sa u shprehët që unë kam pasur një pozicion konstant, korrekt për të vlerësuar pavarësinë e institucioneve. I takon këtyre institucioneve që të bëjnë analizat respektive për çështje, pavarësisht nga madhësia dhe rëndësia e tyre. E rëndësishme është që gjithçka të vendoset në një terren, që është kushtetues dhe ligjor, pastaj të gjitha të tjerat janë atribute të institucioneve, të cilat realizojnë këtë lloj aktiviteti. Megjithatë, në bazë të Kushtetutës të Republikës së Shqipërisë mbi bazën e së cilës vepron Presidenti i Republikës, Prokurorja e Përgjithshme propozohet nga ju zoti President. Natyrisht, dhe votohet nga Parlamenti. Megjithatë, është një proces në të cilin opozita shqiptare nuk parapëlqeu të përfshihej. A është e vërtetë që dy prej ministrave të kabinetit Berisha kanë propozuar emrin e Kryeprokurores aktuale? Nuk më rezulton kështu. Dhe jeni i kënaqur me punën e Prokurorisë shqiptare? Është një çështje tjetër. Ju, nëse do e bëni pyetjen në një kontekst tjetër, mund të shprehemi. Në këtë kontekst unë e konsideroj përgjigjen të ezauruar. Megjithatë, media shqiptare, shtypi i shkruar ka folur jo pak mbi një propozim të zotit Olldashi dhe të zotit Oketa. Nuk është aspak e saktë, megjithë respektin që kam për median, sikurse ndodh jo pak herë, që e vendos një supozim në një situatë reale. A jeni konsultuar me opozitën shqiptare për emrin e Kryeprokurores? Unë besoj që kjo është një çështje tashmë e tejkaluar. I takon datës njëzet e dy nëntor të vitit dymijë e shtatë. Meqenëse jemi në prill të vitit dymijë e nëntë, media dhe analistët duhet të jenë shumë dinamikë dhe të mos mbeten shumë peng i insinuatave, që janë krijuar në të kaluarën. Sigurisht që gjykimi juaj është korrekt, por kjo ishte prova e parë e Prokurorisë së Përgjithshme zoti President, prandaj iu rikthyem kësaj çështjeje. Edhe një herë, unë nuk jam këtu sot për të dhënë konsiderata për Prokurorinë në mënyrë ekskluzive. Në platformën e emisionit tuaj, ju mund të pyesni dhe unë të jap konsideratat e mia, por të merresh më gjatë se ç' duhet, sikur humb sensin e masës. Dakord! Kalojmë në një çështje, e cila sërish ka të bëjë me sistemin e drejtësisë. Sondazhe të ndryshme, sondazhe që edhe sot ju kuotojnë akoma si politikani më popullor në këtë vend, madje deri në 70%, janë sondazhe që në kuotimet e tyre, sistemin e drejtësisë e rezultojnë si sistemin më të korruptuar në këtë vend. Cili është gjykimi juaj? Gjykimi im është që ky sistem padyshim që ka probleme të shumta. Besoj që jeni dakord me mua po të them që, këto probleme nuk lindën në një ditë, por janë probleme sa të trashëguara, aq edhe probleme që lindin rishtas, sipas problematikës që ka vetë gjyqësori. Kjo ka qenë arsyeja që, çështja e reformës në drejtësi konsiderohet një çështje mjaft komplekse, do të thoja me shumë aktorë, sikurse e kërkon reforma, dhe kjo padyshim ka të bëjë me vullnetin e partive politike, sepse gjithçka realizohet në Parlament, përsa i përket reformimit të ligjeve. Gjithmonë debati ka qenë nëse kjo reformë do të realizohet në bashkëpunim me aktorët e drejtësisë, apo do të realizohet në mënyrë shumë më ekskluzive, në strukturat parlamentare. Unë mendoj që ka pasur tentativa të qarta për të reformuar sistemin e drejtësisë. Është një sistem, që do të vazhdojë të reformohet dhe në të gjitha daljet e mia frekuente në funksion të reformimit dhe të luftimit të një plage shumë të rëndë, që ka të bëjë me korrupsionin, kam thënë që është shumë e rëndësishme të realizohet jo vetëm një pavarësi e institucioneve, që kanë të bëjnë me drejtësinë, por kam thënë madje që kjo është e pamjaftueshme. E kam thënë dhe herë tjetër dhe do të vazhdoj ta them, të fitosh pavarësi nuk do të thotë t'i afrohet papërgjegjshmërisë, pra, të jesh i papërgjegjshëm. Përkundrazi, reforma për drejtësinë nënkupton edhe një vetëpastrim, një vetërigjenerim të sistemit të drejtësisë nga njerëzit, të cilët kanë një të kaluar të dyshimtë, kanë një të kaluar profesionale mjaft të vobektë, kanë padyshim një performancë jo të mirë, përsa i përket integritetit moral të tyre dhe përsa i përket parametrave profesionalë. Prandaj e kam thënë dhe po e them sot që, reforma në drejtësi kërkon shumë mund dhe shumë angazhim, kërkon shumë aktorë dhe patjetër që kërkon që të implementojmë një model që e kanë vendet, të cilat kanë një traditë të hershme në fushën e drejtësisë. Mendoj që është bërë, padyshim, dhe duhet marrë në konsideratë jo vetëm një veprim i koordinuar, por nga ana tjetër edhe misionet, qoftë EURALIUS-i, qoftë OPDAT-i, që kanë pasur një ndikim jo të pakët në rritjen e autoritetit të sistemit të drejtësisë. Por, nga ana tjetër mund t'ju them që është rritur edhe filtri i perceptimit dhe i kontrollit të gjyqtarëve nëpërmjet ushtrimit të aktivitetit të Këshillit të Lartë të Drejtësisë dhe nga ana tjetër ne kemi rigjeneruar gati 90% të drejtuesve të gjykatave në të gjithë Shqipërinë. Mendoj që brenda një periudhe të shkurtër, kjo temë përbën një dominant të politikës, por më shumë sesa të politikës, të vetë institucioneve që kanë të bëjnë me drejtësinë. Kjo është shumë e rëndësishme për të rritur perceptimin publik, për të thithur atë çfarë mendon publiku dhe për ta afruar strukturën e drejtësisë sa më pranë publikut. Nëse nuk gabohem, në një raport të qeverisë angleze para pak kohësh zoti President, është evidentuar fakti se reforma në drejtësi ka dështuar në Shqipëri dhe ndoshta është një prej reformave të dështuara deri në këto momente. Unë nuk mund të them që kjo është një reformë e dështuar, sepse do të thonim që të gjithë aktorët që janë marrë me reformën në drejtësi kanë dështuar. Mund të them që ka pasur përpjekje, të cilat ndoshta nuk janë të mjaftueshme për të arritur standardin. Por, ka pasur një progres në mënyrë të padiskutueshme dhe kërkohet më shumë në atë sens, që unë u shpreha pak më parë, kërkohet një vetëpastrim i sistemit të drejtësisë. Kjo është shumë e rëndësishme, kjo shikohet thjeshtë. Jemi një vend i vogël, një vend ku gjërat ekspozohen, gjërat merren vesh, nuk mund të kalojnë orë e të mos merren vesh gjërat e rëndësishme, por edhe gjërat e një karakteri më pak të rëndësishëm dhe do e shikoni që, vetë sistemi i drejtësisë nuk vuan sot nga mungesa e pavarësisë. Pavarësia ekziston, sepse është hedhur qoftë në tregun mediatik, qoftë në tregun politik kjo nevojë për pavarësi e gjyqësorit, por ekziston vetë një lloj situate, që ka të bëjë me peformancën individuale, qoftë të drejtuesve nëpër gjykata, qoftë të gjyqtarëve të veçantë. Zoti President, në mos gabohem në intervistën e shtatë në fund të vitit dymijë e katër, që kemi zhvilluar së bashku si numri dy i opozitës së asaj kohe, jeni shprehur me kritika mjaft të ashpra për ish-Kryeprokurorin, zotin Sollaku. Mazhoranca aktuale, pra mazhoranca, në të cilën ju keni bërë pjesë për vite me radhë, kjo forcë politike sërish akuzon Prokurorinë se po fle mbi dosje krimi. Kemi realisht në gjykimin tuaj një gjendje të tillë, apo sjellja e kësaj force politike nga dhe ju keni dalë është e njëjtë me të gjitha organet e akuzës? Sot, pas asaj rruge të vështirë që ka pasur reforma në Prokurori, mund të them që ende sot e kësaj dite ajo reformë nuk konsiderohet e mbyllur. Përkundrazi, ka nevojë për reformim shumë profesional në Prokurori. Ajo që është fituar pas kaq muajsh dhe, këtë nuk e lidh në mënyrë të drejtëpërdrejtë me ardhjen time në këtë pozicion, por me influencën e shumë faktorëve, ajo që në përgjithësi nuk mund të diskutohet më, është varësia politike e organit të akuzës, apo e organit gjyqësor. Të gjithë kanë fituar një tjetër siguri, përsa i përket autonomisë. Asnjëherë autonomia nuk mund të jetë absolute, padiskutim, sepse ka shumë lidhje edhe të karakterit njerëzor. Mos ta trajtojmë këtë çështje në një terren virtual. Por, po them që ka pasur një progres të dukshëm dhe ajo që nuk i mungon sot qoftë organit të akuzës, prokurorëve, apo gjykatësve, është pikërisht ajo që nuk mund të qahen, sepse nuk janë të pavarur. Por, ata janë të varur besoj, dhe këtë nuk e them në përgjithësi, por ka siptoma të qarta në mjaft prokurorë, se janë të varur ndoshta nga lidhje interesi, janë të varur ndoshta nga mungesa e demonstrimit të një integriteti, që unë e kam kërkuar vazhdimisht, ndoshta janë të varur nga paaftësia profesionale për të gjykuar, sepse një pjesë e tyre natyrisht vijnë edhe nga mentalitete mjaft arkaike, janë pjesë e Prokurorisë, ndërkohë që ai organ duhej të kishte një rivitalizim jashtëzakonisht intensiv. Dhe unë besoj që është detyrë e organit të akuzës që të bëjë një reformë të dukshme për të pasur në atë institucion aq të rëndësishëm, aq të debatueshëm dhe aq të përfolur, për të pasur njerëz, që së pari kanë integritet, njerëz që janë të pandikueshëm. Dhe mos mendoni se profesionalizmi ka shanse të vendoset me njerëz që nuk kanë integritet. Ka një binom shumë kompatibël midis integritetit dhe predispozicionit për t'u bërë profesionist i mirë. Pra, ky është kombinimi i artë. Nuk duhet të jetë thjesht për Prokurorinë, por duhet të jetë kudo, duhet të jetë për gjykatat, në administratë, duhet të jesh së pari i formuar, duhet të jesh me tregues, i strukturuar moralisht dhe besoj, e tërë karriera profesionale ka shanse të zhvillohet në këtë terren. Në rast se e kuptova drejt, Presidenti i Republikës, sapo u shpreh se një pjesë e prokurorëve apo e gjithë prokuroria, është e pavarur nga politika dhe se nuk mund të qahet se është e varur nga politika. Presidenti Topi:Nuk mund të qahet sot! Sot ka një situatë mjaft të qartë, të dukshme, që askush nuk mund të thotë që jemi të varur, sepse dhe politika në përgjithësi, sot është më e kujdesshme për të demonstruar, sikurse e kishte demonstruar vite më parë, që kishte një tregues shumë të qartë të linjës së drejtpërdrejtë. Por, një pjesë e tyre, sipas jush, janë të varur nga interesat personale, nga e kaluara e tyre profesionale apo nga… Unë bëj një gjykim ndoshta mbi bazën edhe mjaft të fakteve analitike, por në një gjykim të përgjithshëm, që ka simptoma të qarta, që disa prej tyre realisht nuk ecin në ritmin që kërkohet. Dakord. Duke lënë pjesën e sistemit të drejtësisë, kalojmë tek një akuzë politike ndaj jush, nga një gazetë afër kësaj mazhorance. Gazeta "55" para pak ditësh është shprehur se Presidenti i Republikës nuk do të shkonte ta shikonte rrugën Durrës- Morinë, ndërsa ju keni qenë atje me Presidentin e Kosovës, zotin Sejdiu. Pavarësisht se për të qenë korrekt, këtu dua të jem korrekt me shikuesit, përpara se të bëheshit President, në momentin e debateve mbi këtë rrugë, në studion time jeni shprehur publikisht si nënkryetar i PD-së pro kësaj rruge, pavarësisht kostos. Gjithsesi për të qenë korrekt edhe me pretendimin e gazetës, a është e vërtetë kjo? Para se të jesh korrekt me pretendimin e të tjerëve, duhet të jesh korrekt me vetveten. Në rast se unë jam shprehur në emisionin tuaj... Po, kjo është e regjistruar, sigurisht... ...atëherë, e quaj të tepërt, sepse duke iu referuar të tjerëve dhe duke e vënë në dyshim, neutralizon vetveten. Në rast se ke respekt për emisionin, respekt për fjalët e mia që kam thënë në atë kohë, duhet patjetër që, si analist, si gazetar, të bësh kritikë për cilindo që nuk thotë të vërtetën. Por në këtë rast që sapo citova, zoti President, ju jeni shprehur edhe si nënkryetar i PD-së, para se të bëheshit President, pro kësaj. Në rast se juve doni, edhe një herë, që unë të ripërsëris atë për të cilën kam qenë gjithmonë i bindur dhe nuk është vetëm një prononcim në emisionin tuaj, por ke dhe prononcime në parlament, në debatet parlamentare. E kam konsideruar izolimin e veriut të Shqipërisë, gjatë viteve të komunizmit, si një izolim të qëllimshëm edhe me mungesën e një rruge që do të lidhte Shqipërinë me Kosovën, pra, nuk po bëj gjë tjetër vetëm se po ripërsëris atë që kam thënë në retrospektivë: ka qenë i qëllimshëm për të larguar sa më shumë idenë e një komunikimi të Shqipërisë me Kosovën. Dhe projekti i rrugës, padyshim që është një nga projektet më të dashur për mua, për të cilin kam patur jo thjesht një dashamirësi direkte si person që po e jeton, por kam pasur edhe një formim në familje, përsa i përket përvojës mbi një rrugë, e cila do të lidhë shqiptarët. Kjo ka qenë një ëndërr e shqiptarëve që fatmirësisht sot po realizohet, dhe çdo tentativë për ta shigjetuar, më duket një tentativë mjerane, një tentativë jofisnike, dhe do ta konsideroja të tepërt të flitet për këtë punë. Në rast se protokolli i shtetit do të vendosë të jeni pjesë e parë e inagurimit të kësaj rruge, do të jeni aty, zoti President? Më duket një pyetje që nuk ka nevojë për koment. Shqiptarët e kanë përshkuar atë rrugë në situata nga më të vështirat. Dikush e ka përshkuar me helikopter, me avion, dikush tjetër e ka përshkuar me makinë, dikush tjetër e ka përshkuar në këmbë. Unë besoj që është një rrugë, e cila meriton patjetër të inagurohet në të gjitha versionet e mundshme të kalimit, pra, qoftë me makinë, qoftë me këmbë, për të treguar simbolikën e madhe që ka realizimi i këtij projekti. Duke qenë se iu referova akuzave të një gazete politike afër kësaj mazhorance, po futemi tek pjesa politike, duke përfituar edhe nga komplimentet për pyetjet direkte në fillim të emisionit. Zoti President, keni qenë nënkryetar i Partisë Demokratike, sot partia në pushtet. Nuk është se janë të panjohura për publikun, edhe xhelozitë, edhe përplasjet, edhe fërkimet, pavarësisht se nga kanë ardhur. Duket qartë se nënkryetarja tjetër e PD-së, ish kolegia juaj, ish-homologia juaj, të paktën sipas mediave gjithmonë, jo sipas zonjës Topalli, nuk është se nuk ka filluar t'i pëlqejë Pallati i Brigadave. Për të qenë më konkret, Presidenti, zgjidhet me një shumicë të thjeshtë. Në rast se kjo mazhorancë fiton zgjedhjet, zonja Topalli nuk është se mund ta ketë të pamundur të udhëtojë drejt Pallatit të Brigadave. Si do të ishte gjykimi i ish-homologut të zonjës Topalli? Presidenti Topi:Dikur, keni qenë më lakonik në realizimin e pyetjeve. Nuk e di për ç'arsye, ju po bëheni tepër i pakuptueshëm në pyetjet që realizoni sot. Sot, unë që ju shikoni përballë, jam pikërisht në plotësim të atij verdikti që ka pasur parlamenti shqiptar në vitin 2007 dhe po plotësoj të gjitha detyrimet e mia kushtetuese dhe ligjore. Për gjithçka tjetër që ndodh jashtë meje dhe nëpër ato ambiente që unë nuk i frekuentoj, dhe që ju merrni informacione, ndoshta ju mund të më jepni ndonjë informacion, sepse unë nuk kam çfarë të them. Në rast se këto ambiente kërkojnë që pas 2012-ës, të frekuentohen nga ju zoti Topi, çfarë do të bënit për të qenë më konkret, duke qenë se na bëtë këtë vërejtje? Duket qartë ose të paktën pretendohet se shefi i PD-së apo lideri i PD-së, zoti Berisha, gjithmonë figurat e forta, në një formë a në një tjetër, ka tentuar t'i largojë nga PD-ja, dhe mendohet se... Po ju ndihmoj shumë për ta shkurtuar kohën e pyetjes... Ju kërkoj ndjesë! Ambicia e zonjës Topalli, që për të qenë të saktë, nuk është se është e padukshme, madje ajo është shprehur publikisht. Në rast se këto ambiente nuk do t'i frekuentoni më, pra e djathta, pas 2012-ës, ju kërkon, çfarë do të bëni ju zoti President? Të më kërkojë mua, e djathta? Ju kërkon ta frekuentoni. Po përdor termin tuaj. Jua thashë edhe pak më parë. Kam qenë shumë i kujdesshëm dhe do të vazhdoj të jem shumë i kujdesshëm në realizimin kushtetues dhe ligjor të këtij institucioni. Por në ‘background'-in tim, nuk mund të fshihet kurrë ajo që unë kam qenë dhe kam demonstruar, se i kam takuar një force të djathtë, dhe sikur të ketë metamorfozë të forcave politike, sot, në terrenin politik shqiptar, unë jam i projektuar i tillë, sepse së pari, nuk kanë qenë partitë politike që kanë bërë edukimin tim politik, por ka qenë një edukim brenda familjes, ka pasur të bëjë me historinë e familjes, të rrethit shoqëror, të një rrethi të gjerë qytetar, dhe besoj që janë gjëra që janë fiksuar. Bukuria dhe korrektësia e kësaj pune është që kur vjen në një pozicion, kur ti, jo vetëm sipas Kushtetutës, por edhe sipas të gjitha deklarimeve që bën, i takon të gjithëve, natyrishshëm që i takon të gjithëve, natyrisht duke respektuar shtetin ligjor, parametrat e shtetit ligjor, dhe besoj që kam një përpjekje të përditshme në çdo orë, që unë të realizoj atë që kam premtuar dhe të mos i shkëputem Kushtetutës në asnjë, qoftë edhe prej anekseve të saj. E ritheksoj, jeni i pari President i Shqipërisë që nuk keni qenë komunist. Dy Nënkryetarët e partisë më të madhe, të mazhorancës, të Partisë Demokratike, me CV politike tërësisht të djathtë, me një Kryetar partie ish-komunist, por gjithsesi, po e ribëj pyetjen: në rast se zonja Topalli ka dëshirë të udhëtojë drejt Pallatit të Brigadave, dhe ju, me marrëveshje do të udhëtonit drejt drejtimit të partisë më të madhe të djathtë në vend, a do të ishti i gatshëm? Sot, e quaj jashtëzakonisht të parakohshme të realizosh një pyetje të tillë, sepse jeta politike në Shqipëri është dinamike. Unë jam i angazhuar dhe jam mësuar të mos mbaj shumë kunguj nën sqetull. E tërë jeta ime ka qenë e fokusuar në një mënyrë të tillë. Kur kam pasur një ofertë të drejtpërdrejtë për t'u angazhuar në jetën politike, menjëherë, që në vitin 1991, ku padyshim unë kam qenë pjesëtar, kam pasur një përgjigje shumë të thjeshtë, dhe kjo mund të demonstrohet, që pa ezauruar jetën time profesionale në tërë karrierrën e saj, dhe kështu ndodhi, unë nuk do të merrem me politikë. E vërteta është që pas fitimit të doktoratës, unë kisha një aspiratë për të marrë titullin ‘Profesor', për t'u angazhuar në strukturat e kërkimit shkencor, gjë që u realizuar në vitin '95, dhe unë jam marrë me politikë në vitin '96. Pra, jam munduar që gjërat t'i realizoj saktë, duke u fokusuar, duke krijuar një dominant në punën time. Nuk mund të merresh në të njëjtën kohë me shumë gjëra, atëherë do të dalim pastaj tek ajo që unë thashë për të tjerët që duhet të jesh patjetër me një formim integër dhe mbi atë bazë të zhvillosh profesionin tënd. Nga kjo pikëpamje, unë mendoj që të jesh sot President i Republikës, ke shumë sfida institucionale për të përballuar, dhe ato janë të mjaftueshme për të mos u marrë me gjëra të tjera. Sigurisht, që të jesh President i Republikës ke angazhime kushtetuese që s'mund të merresh me gjëra të tjera, por shefi i mazhorancës, Kryeministri i vendit, i cili, edhe ai ka angazhime kushtetuese, s'ka nevojë të merret me gjëra të tjera, ka deklaruar publikisht se keni tentuar të krijoni një pakicë bllokuese, madje e ka lënë të dyshohet duke përdorur termat për Prokurorinë shqiptare, si parti politike. Shiko, gjërave që aludohen dhe nuk thuhen drejt, juve vetë duhet t'i jepni shpjegimin tuaj. Pra, mos tentoni të futeni dhe të krijoni një rreth vicioz rreth deklaratave, të cilat nuk kanë qenë të drejtpërdrejta dhe nuk kanë pasur një terren të hapur për t'u diskutuar. Mendoj që këto janë çështje që më shumë interpretohen dhe keqinterpretohen nga mediat apo nga analistë të caktuar. Marrëdhëniet kanë qenë të tilla që nuk kanë lejuar absolutisht asnjë lloj abuzimi në këtë sens, të cilin ju po e përmendni. Duke iu referuar sërish CV-së suaj politike dhe familjare, por dhe një mendimi të përgjithshëm se, do të doja më shumë se forcë politike, është një frymë, e cila lindi në 90-ën dhe frymë që mund të fashitet me largimin e zotit Berisha, ka një perceptim dhe një analizë që e djathta do të ngelet zbuluar, përsa i përket lidershipit. Jeni President i Republikës, me CV tërësisht të djathtë, me një popullaritet sondazhesh maksimal, në rast se kjo forcë, frymë, fashitet, do ta merrni në konsideratë realisht, mundësinë e një force të djathtë politike? Edhe njëherë, më duket se po qëndrojmë tek i njëjti terren. Unë, edhe nga pikëpamja e përllogaritjes kohore, jam këtu President deri në korrikun e vitit 2012. Do kemi, sikurse kemi realizuar 7 emisione bashkë, mund të realizojmë edhe 17 të tjera, dhe patjetër që përgjigja e drejtë, do të jetë në kohën e duhur. Gjithçka bëhet në funksion të kohës, qoftë si pyetje gazetari, qoftë si përgjigje e Presidentit. Ju kërkoj ndjesë, por besoj se edhe për arsyen që qysh në nëntor të vitit 2005, ju kam pyetur: ‘Si ju duket Bamir Topi si President?', m'u lejua kjo pyetje ndoshta ishte pak para kohe. Edhe në nëntor të 2005-ës dukej shumë para kohe zoti Topi. Cila ka qenë përgjigja ime në 2005-ën? Çfarë mendoni ju?, ishte. Pra nuk keni refuzuar, nuk është se e keni kundërshtuar dhe sigurisht, ndodhi kjo që ndodhi. Çfarë nuk kam realizuar? Se si ju duket Bamir Topi President? Kjo ka të bëjë së pari me natyrën, me formimin. Asnjëherë njeriu nuk duhet të japë konsiderata për vetveten. Ai që jep konsiderata për vetveten, është i destinuar që të dënohet nga shoqëria në konsiderata. Unë po ju pyes për qëllimet politike. Qëllimet politike sot nuk kanë qenë një ndërmarrje e lehtë për t'iu shkëputur angazhimeve politike dhe për të ardhur në një institucion, i cili është ekskluzivisht kushtetues. Është një institucion, i cili është garant i Kushtetutës, i funksionimit të institucioneve të tjera, i ekuilibrave institucionalë dhe shoqërorë, dhe unë besoj që më shumë se sa pyetjes se çfarë do të ndodhë, do të ishte e saktë të merrnit në konsideratë se çfarë po ndodh. Kjo do të ishte më e sakta, sepse nuk besoj që keni realizuar shumë biseda duke qenë me statusin e Presidentit, kështu që keni shumë mundësi të pafundme se si po zhvillohet aktiviteti i institucionit të Presidentit, si janë aktivitetet në funksion të marrëdhënieve institucionale, pastaj për gjëra që i takojnë një perspektive, natyrisht njeriu vepron mbi parimin evolutiv, hap pas hapi. Janë sondazhet, që ju tregojnë gjithmonë me perspektivë zoti Topi, kështu që nuk është faji ynë, megjithatë si politikan … Njeriu duhet të jetë modest. Edhe kur sondazhet flasin mirë, njeriu duhet ka modestinë që t'i pranojë në heshtje. Aty ku duhet të korrigjojë, të korrigjojë. Aty ku duhet të ruajë konstanten, të ruajë konstanten, por nuk mund të gjykoj unë mbi sondazhet. Si ka mundësi që në udhëtimet e Presidentit të Republikës jashtë vendit mungon gjithmonë Ministri i Jashtëm? Nuk ka qenë një praktikë e zhvilluar në vizitat e Presidentit. Ka pasur një praktikë tjetër nisur edhe nga angazhimet mjaft të forta institucionale të Ministrit të Jashtëm, pa diskutim. Ka pasur një praktikë tjetër, në varësi të vizitave. Janë marrë përfaqësues të mazhorancës dhe të opozitës në Parlament. Ka pasur vizita që kanë pasur pjesëmarrje të ministrave dhe besoj që në shumicën e rasteve këto vizita janë realizuar në këtë mënyrë. Le të flasim për angazhimin kryesor që do të ketë Presidenti i Republikës pasi jemi në një moment mjaft delikat, por edhe në momentin më të rëndësishëm politik, janë zgjedhjet e 28 qershorit. Cili do të jetë angazhimi, roli i Presidentit në këto zgjedhje? Padyshim, po e shikoj me mjaft vëmendje tërë ecurinë e periudhës parazgjedhore. Fatmirësisht, si asnjëherë tjetër është realizuar një ligj në kohën e vet, një ligj me një konsensus të gjerë, ndonëse ka pasur edhe kontestime nga parti të vogla, sikurse dihet. Jemi në një periudhë kur po diskutohet shumë për çështjen e infrastrukturës. Në pjesën më të madhe, kjo gjë konsiderohet e realizueshme, ndërsa problemi që ju po e ndiqni me shumë vëmendje, është çështja e pajisjes së qytetarëve me letërnjoftim, që unë do ta konsideroja një problem që në vetvete ka disa anekse. Së pari, ka një angazhim, së dyti ka një predispozicion të qytetarëve për t'u pajisur me letërnjoftime. Unë mendoj që institucioni i Presidentit, herë pas here, me një frekuencë normale, gjë që unë mendoj se duhet shtuar, ka bërë thirrje qytetarëve që të pajisen me letërnjoftime, si një detyrim që vjen jo thjesht për shkak të zgjedhjeve, por duke pasur një respekt personal. Secili qytetar duhet të ketë një respekt për veten e tij, sepse nuk mund të pretendosh të lëvizësh si një qytetar i lirë në Evropë, apo në vendet e Shengenit evropian, në rast se nuk ke aplikuar për letërnjoftimet. Pra, besoj për një popullsi relativisht të vogël si Shqipëria, se është e papranueshme që të mos identifikosh çdo qytetar të saj, gjë që lidhet jo thjesht me aksesin për votime, por lidhet me të gjithë aksesin që duhet të kesh për shërbimet. Pra, me këtë popullsi, dhe për të pasur referenca ndoshta nuk janë shumë të këndshme referencat, por ke shtete në botë që janë mbi një miliardë banorë, që janë të regjistruar, janë të pajisur. Ne s'duhet t'ia lejomë vetes këtë lloj ‘handicap'-i. Të gjithë, pa përjashtim, kanë përgjegjësinë e tyre. Përgjegjësia në raste konkrete mund të jetë edhe individuale, por ka dhe përgjegjësi institucionale që ne nuk duhet të reshtim të gjithë pa përjashtim, që të përcaktojmë skema, të cilat nuk do të jenë thjesht skema për të ftuar, por duhet të jenë skema detyruese. Ka një rregull, ka një parim që në ato shoqëri, ku ende nuk është ai standard ku gjithësecili të shkojë me ndërgjegje të plotë për të aplikuar, patjetër që duhet të ketë skema obliguese në funksion të qytetarit. Nuk jepet letërnjoftimi për të penalizuar qytetarët. Përkundrazi, jepet letërnjoftimi për t'u dhënë mundësi, që gjithçka në shtetin tonë të jetë në standarde dhe standardi i parë është standardi i identitetit. Gjithçka duhet përcaktuar saktë, sa është numri i popullsisë, si është struktura e policisë, ku banohet, dhe gjithçka pastaj sjell një proces hap pas hapi, ku gjithçka rregullohet me mënyrë shumë ligjore dhe demokratike. Kështu që unë nuk do të rresht duke dhënë mesazhe se njerëzit duhet të pajisen me letërnjoftime. Këtë duhet ta bëjnë të gjithë, pa përjashtim. Është e papranueshme që një parti politike të mos bëjë, të mos japë mesazhin e vet, dhe ky mesazh po vjen nga institucionet, po vjen nga ndërkombëtarët, po vjen edhe nga parti të caktuara politike, nga faktorët politikë, duhet që të gjithë të sinkronizohen në këtë pikë. Koha nuk pret, sepse jemi shumë afër zgjedhjeve. Nuk pret dhe patjetër duhet në mënyrë definitive të mbyllet historia e listave, të mbyllet historia e dokumentit të identifikimit. Në të vërtetë, ne jemi mësuar t'i realizojmë këto kur të gjithë së bashku japim një frymë kohezive dhe të japim një sinjal të qartë, që, edhe militantët e partive, edhe ata indiferentë, të cilët ndoshta nuk e dinë se kur është dita e zgjedhjeve, duhet të informohen dhe duhet patjetër që të njihen me detyrimet e tjera që këta qytetarë kanë. Megjithatë, nuk është se nuk ka filluar të qarkullojë sërish ideja se për shkak të letërnjoftimeve, mund të shtyhen zgjedhjet. Në rast se partitë politike, dy partitë kryesore politike ju kërkojnë një datë të re zgjedhjesh, a do të jetë i gatshëm Presidenti i Republikës ta marrë në konsideratë? Nuk dëshiroj që t'i futem kësaj teme, sepse mund të ishte një paragjykim, që mund të krijonte shumë pështjellime. Në mënyrë absolute, ne duhet të shkojmë të sigurtë drejt realizimit të zgjedhjeve, në 28 qershor, dhe kjo duhet të jetë një angazhimin i të gjitha institucioneve, i partive, dhe kjo është arsyeja që nuk mund të jap një përgjigje. Përkundrazi, ta frenoj këtë lloj psikoze që mund të përhapet. Shqipëria tashmë po hyn në fushatën elektorale. Si ju duket klima politike në vend? Unë besoj që në Shqipëri ka një klimë të qetë, institucionale dhe politike, dhe është mëse normale që partitë politike të shpalosin programet e tyre. Sot partitë politike edhe mbi bazën e ligjit elektoral, janë në fazën e diskutimit të kandidaturave. Dhe është e natyrshme, që kur është një klimë e tillë, qoftë brenda partive, qoftë në mjedisin politik, të ketë deklarata, të ketë kundërpërgjigje, por të mbetura në planin verbal, gjithmonë këto janë pjesë e luftës demokratike dhe betejës demokratike për fitimin e zgjedhjeve. Çfarë zgjedhjesh prisni më 28 qershor? Unë nuk kam arsye të mos jem optimist. Jam optimist sepse ne kemi kaluar prova mjaft domethënëse dhe besoj që futja në NATO presupozon që serioziteti duhet të rritet shumëfish. Ka një sitë tjetër ende shumë të rëndësishme, por që ndodhet në perspektivë. Është çështja e anëtarësimit në Bashkimin Evropian. Shumë njerëz të thjeshtë këtë e thjeshtojnë mbi bazën e mundësisë për të lëvizur të lirë, qoftë e perceptuar në këtë mënyrë, sepse duhet të futemi në botën e çdonjërit; qoftë duke e perceptuar në këtë mënyrë nga njeriu më i thjeshtë, ne duhet të japim mundësinë që këto zgjedhje të realizohen në mënyrë korrekte, sepse kjo do të hapë një hapësirë tjetër, në gjithë rajonin, pasi kur integrohemi, integrohemi mbi bazën e performancave edhe rajonale. Ju e shikoni që sot diskutohet për integrimin në Bashkimin Evropian të vendeve të Ballkanit. Sot kemi një terren që duhet gjykuar shumë pozitivisht, qoftë situata në Kosovë, e cila çdo ditë merr drejtimin e dëshiruar, qoftë situata në Maqedoni, zgjedhjet e fundit atje treguan që ka një progres të dukshëm, qoftë zgjedhjet në Malin e Zi. Unë besoj që e tërë klima rajonale është e tillë që duhet patjetër që edhe Shqipëria të ketë zgjedhje korrekte, aq më shumë kur krahasimisht me vendet që unë iu referova, ne kemi bërë një hap shumë të madh përpara, sikurse thashë, anëtarësimi në NATO. Për ta mbyllur. Ju njohim si një President si dashamirës dhe mbështetës i fortë i përfaqësueses sonë të futbollit. Ju keni ndjekur ndeshjen me Hungarinë dhe për shkak të vizitës zyrtare në Danimarkë dhe këtë ndeshje me këtë përfaqësuese ju keni patur mundësinë ta ndiqni nga afër. Sot në media, por dhe nga Federata shqiptare e Futbollit, po flitet shumë për një dorëheqje të trajnerit Ari Han. Cili është mendimi juaj si sportdashës? Po e mbyllni intervistën tuaj me një pyetjeje, apo një mundësie për dorëheqje. Po bëni një mbyllje jo shumë optimiste të intervistës, gjithsesi mund të them që bota e sportit është një botë mjaft interesante. Nuk e kam lidhur asnjëherë, nuk kam filluar të shikoj sportin në momentin që fillova të merrem me politikë, absolutisht. Atraksioni për botën e sportit është qysh nga mosha e fëmijërisë. Do të isha kritikuar për të kundërtën, nëse unë nuk do të vazhdoja të ndiqja sportin, sepse do të lidhej me ardhjen në një institucion të lartë shtetëror. Përkundrazi, ndjekja e botës së sportit është shumë e natyrshme, pa protokolle, dhe ju iu referuat ndeshjes së fundit në Danimarkë. Qe një koinçidencë mjaft interesante, sepse përkoi me vizitën zyrtare, ku unë e takova Shefin e ri të NATO-s, pikërisht dy ditë para ndërmarrjes së madhe për të personalisht, por edhe për Aleancën, ku Kryeministri Rasmusen sot është Shefi i ri i Aleancës, që do të zëvendësojë z.Shefer. Ju e keni ndjekur bashkë këtë ndeshje. E kemi ndjekur bashkë. Formati zyrtar ka pasur edhe takime të karakterit sportiv. Kam parë botën e një njeriu modern, ku përtej detyrimeve e angazhimeve zyrtare, institucionale kishte hobi edhe ndjekjen e ndeshjeve të futbollit. Unë mendoj që pavarësisht nga rezultati, të ndjekësh përfaqësuesen është shumë bukur dhe në rastin tim, ndoshta do të ishte dhe një detyrim. E kam ndjekur këtu. Kam pasur rast ta ndjek edhe jashtë Shqipërisë. Nuk më vjen mirë për formën aktuale të ekipit kombëtar. Nuk dëshiroj, pavarësisht nga njohuritë e shumta që kam nga bota e futbollit, nuk dëshiroj të ndërhyj në çështje që do t'i konsideroja ekskluzivitete të formatit zyrtar të botës së sportit, por nisur edhe nga ajo simpati e madhe që unë kam pasur për Ari Hanin, si lojtar i Ajaksit dhe i përfaqësueses hollandeze dikur, por edhe si një personalitet i botës së sportit, kjo ma bën disi të vështirë, që të jap edhe unë opsionin tim për verdiktin që do të merret për të, kështu që le t'ua lëmë strukturave të botës së sportit.

FUND

Â