Tiranë, 23 Shtator NOA - Presidenti i Republikës, Bamir Topi deklaron se pushimi i çështjes penale për Mediun, ishte një vepër e gjykatës të cilën tha se është i detyruar ta respektojë, duke lënë të kuptojë hapur se nuk pajtohej fort me atë vendim.
Deklarata e Topit u bë dje në një intervistë për televizionin News 24, ku Topi, në një intervistë të parë pas zgjedhjeve, ka folur gjatë për procesin elektoral dhe çështjet e sistemit të drejtësisë.
Në pyetjen mbi Mediun, i cili nuk arriti të merrte pafajësinë, sepse nuk arriti të gjykohej pasi një nga kolegjet e Gjykatës së Lartë vendosi të mbyllë përfundimisht akuzën ndaj zotit Mediu sepse kishte rifituar imunitetin parlamentar, Topi tha se ai nuk është dipendent i institucioneve të tjera dhe shtoi:
Kryetari i shtetit theksoi se ka respektuar dhe do të vazhdojë të respektojë pavarësinë e institucioneve për të marrë vendimet e tyre, por edhe për t'u përgjigjur për vendimet e tyre.
"Gjithsekush ka të drejta në pozicionin e vet, që rregullohen me Kushtetutë dhe me ligj, por natyrisht ka edhe përgjegjësitë e veta. Dhe përgjegjësia është institucionale, është juridike, por është dhe morale", - paralajmëroi Topi.
Më poshtë vijon intervista e plotë:
Kjo është intervista e parë që Kryetari i Shtetit jep pas zhvillimit të zgjedhjeve të 28 qershorit. Zoti President! Si e konsideroni procesin e fundit zgjedhor? Besoj se është një pyetje që të vendos në një pozicion analitik do të thoja, pasi procesi nuk ka të bëjë thjesht me një ditë, procesi ka të gjithë parakushtet e veta, sepse është një proces politik, pastaj ka edhe vlerësimet. Pra, konsiderohet si një proces relativisht të gjatë, i cili ka si zanafillë ndryshimin e sistemit zgjedhor. Ishte i nevojshëm ndryshimi? Ky ishte më i miri? Unë besoj që çdo sistem i aplikuar në vendet demokratike mund të jetë i aplikueshëm edhe në Shqipëri. Pra, çështja nuk është tek sistemi, preferencat mund të jenë nga më të ndryshmet dhe duket se ai që vendosi për ndryshimin e sistemit zgjedhor, ishte konsensusi i gjerë politik, mbi bazën e vullnetit kryesisht të dy partive të mëdha dhe nuk erdhi thjesht si një element i veçantë, por mbi bazën e ndryshimit të disa elementëve të rëndësishëm në Kushtetutë, që ishin pjesë e atij diskutimi, e atij konsensusi. Por, mund të them që edhe në preferencat e mia, e kam thënë edhe më herët, që sistemi proporcional ka avantazhet e veta, pavarësisht se individualisht gara mazhoritare më ka dhënë një kënaqësi të veçantë, edhe në rezultate. Por për të folur në kontekstin e Shqipërisë, për të folur në ndryshimin e asaj që konsiderohet shumë e rëndësishme, ulja e tensioneve gjatë fushatës elektorale, dhe sidomos ulja e tensionit në ditën e zgjedhjeve, besoj që sistemi proporcional e provoi këtë. Pra u arrit të ç'tensionohej? Unë mendoj se dita e zgjedhjeve mbetet një ditë shumë e rëndësishme për t'u kujtuar, për t'u memorizuar si një ditë mjaft e qetë. Zgjedhjet e përgjithshme politike bëhen një herë në katër vjet. Konsiderohet një ditë mjaft e rëndësishme për prezantimin dhe përfaqësimin e vullnetit të qytetarëve. Qyetarët e kaluan këtë provë. Data 28 qershor, sikurse dhe ju e kujtoni shumë mirë, erdhi një ditë e qetë, pati mesazhe shumë të rëndësishme edhe nga unë, por edhe nga ndërkombëtarët, dhe nga partitë politike, që zgjedhjet të realizohen të qeta dhe besoj që ashtu u realizuan. Por, për ta analizuar procesin, sikurse thashë, nuk do ta analizoj bardhë e zi, do ta analizoj sikurse paraqitet ky kuadër një pamje me ngjyra ... A ishin të lira dhe të ndershme? Kjo kërkon një analizë relativisht të gjatë. Në rast se keni ardhur për të dëgjuar versionin e Presidentit, duhet të keni durim ta dëgjoni, sepse Presidenti nuk mund të japë asnjë lloj verdikti për zgjedhjet. Kjo është arsyeja që partitë politike dhe i bënë ndryshimet e Kushtetutës. Në përbërjen e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve, nuk e panë të arsyeshme që të kishte dhe një përfaqësues të Presidentit të Republikës, ç'ka do të thotë që e profilizuan Komisionin Qendror të Zgjedhjeve në mënyrë politike, partiake. Ky është një element, se pse Presidenti nuk mund të çertifikojë zgjedhjet, pasi është Komisioni Zgjedhor i Zgjedhjeve ai që bën çertifikimin e zgjedhjeve. Së dyti, ne jemi një vend ende në tranzicion. Askush nuk mund të thotë që është mbyllur tranzicioni në Shqipëri. Tranzicioni në Shqipëri do të mbyllet në momentin kur Shqipëria do të jetë vend anëtar në komunitetin evropian. Pra, ne jemi një vend në monitorim dhe ka pasur një gatishmëri të shprehur nga të gjitha partitë politike për të pranuar monitorimin ndërkombëtar. Ne bëjmë pjesë në organizata, të cilat bëjnë monitorimin, por dhe bashkëpunimin me Shqipërinë për rritjen e standardeve demokratike. Kjo qe arsyeja që, ndonëse personazhe të veçanta, aktorë politikë, të medias filluan të shqetësohen se përse nuk flet Presidenti, natyrisht Presidenti e njeh shumë mirë pozicionin e tij, është orientuar shumë mirë me Kushtetutën, me ligjin, i njeh konjukturat politike, zhvillimet politike, njeh rolin e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve, njeh rolin e monitorëve ndërkombëtarë dhe sot ne mund të flasim me referenca shumë të qarta. Domethënë, ka pasur një shpallje të rezultateve nga Komisioni Qendror i Zgjedhjeve, ka pasur një vlerësim nga monitorët ndërkombëtarë, të cilët, po ta vlerësoni me kujdes, do të shikoni se nuk japin një përgjigje eksplicite, po, ose jo. Ata japin variante të ndryshme në funksion të çështjeve të caktuara, pra i referohen termave të caktuara për të bërë analizën e për të dhënë konkluzionet. Kjo është arsyeja që unë thashë që ky proces duhet analizuar në kompleksitetin e vet, sepse kemi të bëjmë me një proces integral. Në rast se do të marrim në konsideratë vullnetin e partive politike për të ndryshuar sistemin, është një arritje e politikës shqiptare. Tek e fundit në demokraci, pikërisht në institucionin që është tempulli i debatit politik, në Parlament, merren vendime, të cilat përfaqësojnë vullnetin e popullit, që i ka sjellë ata deputetë në Parlament. Pavarësisht nëse kishte mendime të ndryshme, kishte gjykime të ndryshme, kishte kontestime, ky ligj u fut në zbatim, u ngrit një infrastukturë, sigurisht që pati arritje edhe tek çështja e regjistrimit të popullsisë, tek pajisja me karta identiteti dhe unë vetë kam dhënë disa mesazhe. Pra, ishte çështja që njerëzit duhet të afroheshin për të aplikuar, sepse ishte në interes të tyre dhe në interes të një rezultati që do të kishte më shumë pjesëmarrës në votime. Dita e zgjedhjeve ishte një ditë, sikurse e thashë, për t'u vlerësuar. Problemet filluan tek numërimi. Tek numërimi, dhe jo në përgjithësi, por në momente të veçanta, këtë e shprehën edhe ekspertët ndërkombëtarë, e unë nuk do të bëja gjë tjetër, vetëm do të rivlerësoja të njëjtin qëndrim që ata kanë, dhe unë mendoj se ende në Shqipëri ka nevojë që të punohet shumë nga klasa politike, por edhe nga ata që e përbëjnë infrastrukturën zgjedhore, sepse nuk mjafton vullneti politik në disa raste, pasi mund ta kesh vullnetin politik, mund të marrësh vendime shumë të guximshme politike, por pastaj është çështje implementimi. Mund të kesh dëshirë të implementosh, por je i paaftë të implementosh. Pra, në këtë këndvështrim unë them që ka nevojë që të kualifikohen njerëzit që merren me monitorimin e procesit zgjedhor, me përllogaritjen e rezultatit të zgjedhjeve, sepse është një proces mjaft delikat. Edhe kur merret në konsideratë, vlerësimi për një arbitër në një ndeshje, ka shumë debate, ka kontestime, ka aprovim. Përfytyroni, analiza dhe kontrolli i një procesi që sjell pasoja pozitive apo negative, në funksion të vullnetit të forcave politike, apo të mbështetësve të tyre për marrjen e pushtetit, për konsolidimin e pushtetit, apo për rikthimin e pushtetit Ky është një element mjaft i rëndësishëm, që të gjithë duhet ta kenë në konsideratë në të ardhmen. Ju thatë që do ju pëlqente t'i referoheshit asaj çfarë kanë thënë vëzhguesit ndërkombëtarë. Ata kanë bërë atë që kanë bërë gati gjatë gjithë zgjedhjeve të fundit prej gati 12-13 viteve të fundit, që zgjedhjet ishin një hap përpara, por standardet nuk u realizuan tërësisht. A mendoni se kjo është e mjaftueshme për një vend që aspiron të hyjë në Bashkimin Evropian dhe që është tashmë vend anëtar i NATO-s, dhe ju thoni që tranzicioni nuk ka përfunduar dhe do të përfundojë kur të kemi zgjedhje të lira dhe të ndershme në Shqipëri, zgjedhje plotësisht të çertifikuara. A mendoni se ka një handikap, sepse ne nuk mund të bëhemi plotësisht me standarde pa realizuar zgjedhjet? Unë nuk besoj që të jetë ky momenti dominant, por është një ndër momentet e rëndësishme, kur t'i çertifikohet për t'u futur në Bashkimin Evropian. Herë pas here, përfaqësuesit politikë të vendeve të Bashkimit Evropian, janë shprehur që zgjedhjet kanë një rëndësi vendimtare për pranimin e Shqipërisë në Bashkimin Evropian. Ky është një element, i cili besoj nuk ka nevojë për t'u shtjelluar më tej. Kjo është arsyeja që ne herë pas here kemi pasur vështirësitë tona drejt rrugës së integrimit. Unë mendoj që pas vlerësimit që kanë bërë monitorët, duhet thënë elementët pozitiv, por edhe ato që nuk u arritën, unë edhe një herë e përsëris se nuk kërkoj të rimarr rolin që kanë pasur vëzhguesit ndërkombëtarë, sepse kanë qenë vëzhgues të pranuar nga partitë politike, por jam i mendimit që vëzhguesit ndërkombëtarë, ata që delegohen nga vendet e Bashkimit Evropian, sigurisht që janë shumë të kujdesshëm kur shprehen, këto janë momente kur ata japin edhe inkurajimin për Shqipërinë dhe natyrisht, për një vend që ende ka probleme me demokracinë, askush nuk mund të thotë se demokracia është e përsosur në vendin tonë, ka një rritje të demokracisë, por mbetet ende shumë për të bërë. Kjo është edhe arsyeja që monitorët ndërkombëtarë i japin dhe vlerësimet pozitive, për të të dhënë të kuptosh për hapat që do të bëhen në këtë drejtim. Pra, mbetet shumë për të bërë, sidomos për realizimin e zgjedhjeve përfundimisht të lira e të ndershme. Ky është një moment shumë i rëndësishëm për Shqipërinë. Përderisa ka kontestime, unë nuk mund të them që baza e kontestimit është motiv për të mos marrë pjesë në Parlament, kurrësesi. E kam thënë dhe vazhdoj ta them që vendi i politikanit të zgjedhur nga elektorati është në Parlament. Aty është mundësia për t'u shprehur për kontestimin, aty është mundësia për të bërë edhe objeksionet. Aty është mundësia për të debatuar, për të aprovuar ligje të rëndësishme, tek e fundit, përgjegjësia është ekskluzivisht e politikanit. Ata menduan të ndryshonin sistemin, ata vendosën që në KQZ të kenë projeksionin politik partiak, ata vendosën që komisionet zonale dhe komisionet e drejtpërdrejta në kutinë e votimit të jenë të projektuara në partitë politike, ç'ka do të thotë që është tërësisht ekskluzivitet dhe përgjegjësi e partive politike, të cilat e zhvilluan dhe e numëruan procesin si të tillë. Pastaj, çështja e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve dhe e monitorëve, është pranuar nga partitë politike, është pranuar nga institucionet shqiptare dhe duhet marrë e tillë ashtu sikurse është bërë dhe është deklaruar nga ata. Ju nisët ta preknit mospjesëmarrjen e Partisë Socialiste në Parlament, por unë do të doja fillimisht para se të flisnim për këtë, të ndalesha aty ku ju thatë se ka shumë për të bërë, ka ende për të bërë sa i përket përsosjes së procesit elektoral në Shqipëri. Konkretisht çfarë ka për të bërë zoti President tjetër. Ju si Kryetar Shteti çfarë do t'i rekomandonit politikës? Unë nuk mund të jap receta nga zyra e Presidentit. Receta e parë dhe më e rëndësishme që është dhënë vazhdimisht është ajo që do të jap edhe tani. Klasa politike shqiptare ka nevojë patjetër që të jetë e emancipuar dhe të bashkëpunojë. Bashkëpunimi nuk mund të jetë në mënyrë segmentare, atëherë kur ndjehet e nevojshme për interesa të çastit. Bashkëpunimi i klasës politike duhet të jetë konstant, permanent, të mos ketë shkëputje, sepse ky vend ka sfida shumë të rëndësishme përpara. Vendi ynë, klasa politike, institucionet duhet të punojnë në mënyrë shumë intensive për të kapur sa më shpejt ato parametra dhe ato standarde që kërkohen. Lufta më e madhe që ne kemi sot, është lufta me kohën. Të humbasësh kohën nga debati politik, të humbasësh kohën nga pjesëmarrja në reformat e domosdoshme, ju me siguri do të kapni edhe temën për drejtësinë sikurse keni deklaruar në spotin tuaj ... Sigurisht! Mos mendoni se do të futemi në Evropë pa bërë reforma shumë të thella në fushën e drejtësisë. Është fusha e së drejtës, e të drejtave të njeriut, e të të drejtave legjitime që çdo njeri kërkon, dhe mos mendoni në mënyrë të gabuar që drejtësia jepet vetëm në institucionet e drejtësisë. Është i gjithë netëorku institucioneve në një vend demokratik që fillon me reformimin e ligjeve, me mbushjen e boshllëqeve ligjore, me eliminimin e handikapeve që kanë ligjet, me azhornimin e ligjeve të kohës së Bashkimit Evropian dhe kjo bëhet në Parlament dhe atje domosdoshmërisht kërkohet shumicë e cilësuar. Merrni në konsideratë vetëm Gjykatën Administrative. Gjykata Administrative është një kërkesë e kohës, një kërkesë e biznesit dhe një kërkesë e të gjithë shoqërisë. Gjykata Administrative kërkon një numër të caktuar. Një mazhorancë e cila nuk ka numrat, atëherë do të jetë një problem shumë i madh çështja e Gjykatës Administrative. E mora si shembull, si referencë për të thënë në parim, që receta që del nga kjo zyrë është recetë që vjen nga të gjithë, vjen nga njerëzit, vjen nga ndërkombëtarët, ka nevojë që të ketë reforma të thella, dhe në linjën e reformave të rëndësishme, që natyrisht kërkojnë debat politik të padiskutueshëm e kohezion për çështje shumë të rëndësishme dhe mendoj që këtu fillon dhe mbaron loja, në kuptimin që këtu fillon çështja e debatit dhe mbaron me aprovimin e ligjeve të rëndësishme. Sepse që të ketë një zgjidhje duhet të ketë një debat. Pyetja e fundit për zgjedhjet dhe efekteve të tyre zoti President është kjo: ju iu referuat vëzhguesve ndërkombëtarë të cilët thanë se 1/3 e qendrave të numërimit kanë pasur probleme. Duke pasur parasysh këtë, duke pasur parasysh çfarë ka konstatuar në terren, opozita kërkon, ose më mirë vë një kusht për të hyrë në Parlament, që shumica qeverisëse, shumica parlamentare të japë pëlqimin që të hetohet tërësisht ky proces, që të hapen ato kuti që janë të diskutueshme, jo për të përmbysur rezultatin, por për të parë se çfarë nuk ka shkuar dhe të hapen një herë kutitë për t'u mbyllur përgjithmonë, që të mos ketë më debate, të mos ketë më kontestime zgjedhjesh. Ju si e konsideroni këtë situatë të krijuar? Unë nuk mund të bëhem supervizor i debateve dhe i marrëdhënieve që ekzistojnë mes mazhorancës dhe opozitës. E kam thënë dhe në raste të tjera dhe në kontekste të tjera, që Presidenti flet me gjuhën e dekretit, pra edhe në rastin konkret, kur kam miratuar kuadrin ligjor, kur kam dekretuar kuadrin ligjor të miratuar nga Parlamenti, i kam pasur në konsideratë të gjitha, ç'ka do të thotë që çdo gjë që është e ndërtuar me ligj, le shanse dhe mundësi që partitë politike të kërkojnë edhe të drejtën, të bëjnë edhe kontestime në bazë të ligjit dhe ta gjejnë të drejtën mbi bazën e asaj që të jep ligji dhe Kushtetuta. Pra, nga kjo pikëpamje, unë ju thashë që nuk mund të bëhem as supervizor, as të marr rolin e çertifikuesit të marrëdhënieve që ekzistojnë mes partive politike. Unë nuk mund të them që dikush e ka drejtë, apo e ka gabim, por ekziston i gjithë konteksti ligjor, hapësira ligjore, e gjithë hapësira institucionale për të kërkuar atë që ata kërkojnë. Pra, nëse në ligj kërkohet, ata duhet ta kërkojnë mbi bazën e ligjit dhe debati të zhvillohet mbi bazën e asaj që kërkon ligji. Pastaj ka institucione, ka Gjykatë Kushtetuese, ka përfshirje të institucioneve të caktuara që kanë monitoruar zgjedhjet në Shqipëri, pra është një çështje mjaft komplekse e një dialogu politik brenda Shqipërisë, por edhe në insitucionet ndërkombëtare. Unë isha duke folur për një proces politik tashmë, jo për një proces juridik, sepse për atë janë shprehur kolegjet, janë shprehur gjykatat e tashmë gjithçka është mbyllur. Ju e quani këtë të mundur, pra që në Parlament të merret vendimi, të hetohen ato kutitë që opozita pretendon se janë me probleme? A ekziston një hapësirë e tillë? Unë kam përshtypjen se fola edhe për një proces politik, edhe për një proces juridik. Pra, askush nuk është i fuqishëm në Shqipëri, përtej vullnetit të partive politike sot kanë mandatin për të vazhduar punën në Parlament, për të gjetur mekanizma për të gjetur frymën, për të gjetur kohezionin për të debatuar dhe për të dhënë zgjidhjet e duhura. Zgjidhje ekstraparlamentare ju siguroj që nuk mund të ketë në këtë proces, që është një proces i ndërtuar që në fillim nga mazhoranca dhe nga opozita. Edhe një herë, po t'i rikthehemi asaj që thashë nga fillimi deri në fund, është një proces tërësisht politik, partiak, i ndërtuar me vullnet të mazhorancës dhe të opozitës, dhe i finalizuar nëpërmjet çertifikimin e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve, që është i projektuar në mënyrë partiake. Nëse, unë do të kisha një përfaqësues, sikurse ka qenë mbi bazën e ligjit të kaluar, atëherë do të kisha një detyrim moral, kushtetues që të isha dhe interpret i vlerësimeve që do të kishte përfaqësuesi im në KQZ. Fakti që partitë politike, me vullnetin e tyre, nuk e panë të arsyeshme, domethënë që i kanë hequr të drejtën minimale Presidentit për të mbajtur qëndrim. Pra, është një qëndrim që është dhënë mbi bazën e asaj që jep ligji sot. Pra, kur nuk ju kanë bërë arbitër ju nuk keni pse t'i gjykoni? Ja që dolët në përfundimet e duhura. Ju thatë se Kryetari i Shtetit shprehet me dekretet dhe ky është qëndrim i tij si politik dhe juridik, por a patët një ngërç qoftë edhe si politikan, apo brerje të ndërgjegjies që po dekretonit një ministër, si ministri aktual të Mjedisit, i cili akuzohet, ose akuzohej të paktën, për vdekjen e 26 vetave? Më duket se unë jam shprehur, ndoshta edhe kalimthi për këtë, në mos gaboj ditën e fillimit të shkollës. Gazetarët dhe mediat ndonjëherë i japin më shumë rëndësi çështjeve të politikës, sesa simbolikës që ka dita e parë e shkollës. Por i detyruar për t'iu përgjigjur, sepse ky ka qenë raporti im me gazetarët, u shpreha që Presidenti është shumë i ftohtë në vendimmarrjen e tij, sepse është i kornizuar nga Kushtetuta dhe ligji. Jam shprehur, në mos gaboj se unë nuk vij thjesht nga qarqet akademike, por kam dhe një karrierë politike dhe jo në pak raste më është dashur të flas me emocion politik, sepse politika të jep emocione, të jep detyrimisht nevojën për të qenë intensiv në debat, për të marrë një pozicion që është pozicioni politik, edhe atëherë kur hapësira juridike është e tillë që nuk ta lejon. Pra, gjithnjë politika elaboron, politika është gjithmonë një hap përpara në avancimin e debatit të saj, ndërsa Presidenti patjetër që duhet të jetë i kornizuar mirë, sepse përndryshe do të jenë vetë aktorët e politikës që do të thonë se Presidenti nuk zbatoi Kushtetutën dhe ligjin. Ka një Gjykatë Kushtetuese, e cila në rast se kontestohet një element i ligjit, mbi bazën e rregullave rigoroze që ekzistojnë për funksionimin e së drejtës për të ankimuar në Gjykatën Kushtetuese mund të kërkohet diçka. Ndërsa, përsa i përket çështjes në fjalë, unë besoj që kam zbatuar të drejtën që ka Presidenti për të prezumuar të drejtën e pafajësisë për gjithësecilin dhe përsa i përket pozicionit moral dhe politik unë kam qenë shumë i qartë kur kam thënë se kam respektuar të drejtën e propozuesit. Përderisa nuk ka çështje kushtetuese që i japin Presidentit mundësinë që ta kontestojë, atëherë duhet të bëjë të kundërtën, duhet ta aprovojë. Kjo ka qenë arsyeja, pa komente të tepërta, pa iu futur "background"-it, apo retrospektivës së ngjarjeve, për të dekretuar një ministër, i cili, ndonëse ka qenë në gjykim, ka qenë i prezumuar për pafajësinë përderisa nuk ka një vendim të final të Gjykatës. Pikërisht për këtë doja t'ju pyesja, zoti President, se ju në thatë u nisët nga prezumimi i pafajësisë, mirëpo zoti Mediu nuk arriti të merrte pafajësinë, sepse nuk arriti të gjykohej. Duke u kthyer tek emocionet që ju thatë, pikërisht ditën e parë të shkollës, një nga kolegjet e Gjykatës së Lartë vendosi të mbyllë përfundimisht një procedurë, akuzën ndaj zotit Mediu. Atë ditë mbaj mend në media një deklaratë të një prej nënave që ditën e parë të shkollës thonte se fëmija i saj do të ishte në klasën e tretë atë ditë. Kush jep përgjigje për atë që ka ndodhur? Absolutisht, ajo nënë ka absolutisht të drejtë dhe unë i ndaj emocionet me atë nënë, sepse për të provuar dramën duhet ta provosh në familjen tënde dhe do të ishte e padrejtë që unë të anashkaloja pikërisht këtë ndjeshmëri që keni ju dhe ndjeshmërinë që ka ajo nënë. Gjërat në funksionimin e institucioneve duhet të merren edhe në funksion të kohës. Deklarata ime, nëse ju kujtohet fare mirë, mund t'ju citoj dhe orën, ka qenë në orën nëntë të mëngjesit. Ndërkohë që vendimi i Gjykatës së Lartë ka qenë dy-tre orë më vonë. Pra, unë nuk jam dipendent i institucioneve të tjera. Unë kam respektuar dhe do të vazhdoj të respektoj pavarësinë e institucioneve, por edhe bashkëpunimin mes institucioneve. Në rast se unë e kam dekretuar e kam shpjeguar, por kurrsesi nuk mund të futem në punën dhe të bëj previzionin e vendimeve të Gjykatës së Lartë. Gjykata e Lartë me të vërtetë ka një lidhje që i jep Kushtetuta dhe ligji me Presidentin, kur bëhet emërimi, por aprovimi i të gjithë kandidaturave që shkojnë në Gjykatën e Lartë bëhet nga Parlamenti. Kjo është arsyeja që Kushtetuta e ka dhënë në mënyrë shumë të qartë që nominimin e bën Presidenti, ndërsa provën e vërtetë për ta marrë mundësinë të shkojë në Gjykatën e Lartë e ka Parlamenti. Ju e dini që ka precedentë që pesë anëtarë të Gjykatës së Lartë, në etapën e parë kur u propozuan nga Presidenti u rrëzuan, ç'ka do të thotë që përgjegjësia për të çertifikuar moralisht dhe profesionalisht sigurisht bëhet nga Parlamenti. Vërtet hallka e parë e verifikimit, e ekstraktimit të figurave që pritet të shkojnë në Gjykatën e Lartë bëhet nga Presidenti, por çertifikimi përfundimtar bëhet në Parlament. Pra, kjo është lidhja e vetme që ka Presidenti me Gjykatën e Lartë, sikurse do ta kishte çdo institucion tjetër i shtetit. Nga ana tjetër, ne kemi respektuar, të gjithë besoj, por unë flas për institucionin që përfaqësoj, pavarësinë e institucioneve për të marrë vendimet e tyre dhe për t'u përgjigjur për vendimet e tyre. Gjithsekush ka të drejta në pozicionin e vet, që rregullohen me Kushtetutë dhe me ligj, por natyrisht ka edhe përgjegjësitë e veta. Dhe përgjegjësia është institucionale, është juridike, por është dhe morale. Kjo përgjegjësi e pushtetit gjyqësor në Shqipëri zoti President, mos është kthyer në një liçensë për korrupsion? Se po bëj një parantezë të vogël, në mos gabohem, se i njëjti Kolegj Zgjedhor që mbylli dosjen Mediu, i njëjti Kolegj liroi një baron droge. Unë jam në të njëjtën valë ndjeshmërie me të gjithë qytetarët. Ju e keni parë dhe dëgjuar që unë vazhdimisht e kam elaboruar temën e korrupsionit. Jam shprehur që vërtet institucionet e drejtësisë kanë kërkuar pavarësi dhe unë mendoj që kjo pavarësi sot ekziston në institucionet e drejtësisë, pavarësisht nga tentativa segmentare për të pasur influencë politike nëpër gjykata, unë mendoj që përgjithësisht sistemi i drejtësisë në Shqipëri sot konsiderohet i pavarur. Nëse ty të jepet pavarësia institucionale, kjo nuk nënkupton që ti personalisht, apo në grup je i pavarur nga handikapet e karakterit tënd. Kam thënë që nuk është vetëm varësia, apo influenca politike, por vitet e fundit ka simptoma të ndryshme që janë futur varësitë e një karakteri tjetër, varësia ekonomike. Në mjaft raste, dhe flas jo thjesht me gjuhën që duhet të përdorë Presidenti, por flas me shqetësimin qytetar, ka ankesa të panumërta që vinë për deformimin e gjyqeve, me interferenca të palëve, me përdorime emrash. Kam rastin të them sot atë që e kam thënë dhe në Këshillin e Lartë të Drejtësisë, që sot përfaqësuesit e institucioneve kanë një përgjegjësi të jashtëzakonshme. Ata duhet të flasin patjetër jo vetëm me gjuhën e ligjit, por duhet të jenë edhe në procedurë shumë të kujdesshëm. Askush nuk mund të shkojë të përdorë emrin e cilitdo dhe përgjegjësia në këtë rast bie tek ata që bëjnë gjyqe, tek titullarët e institucioneve, që nuk bëjnë demaskimin e njerëzve, të cilët marrin rolin e sekserit për të deformuar vullnete shumë të rëndësishme që kanë të bëjnë me ligjin. Kjo është arsyeja që ne çdo ditë bëjmë betejën për shtetin ligjor, kjo është arsyeja që edhe në Këshillin e Lartë të Drejtësisë, po e ritheksoj edhe këtu, ne kemi kërkuar që të ketë një kontroll rigoroz, një kontroll shumë të fortë. Këshilli i Lartë i Drejtësisë, por edhe Inspektoriati i Ministrisë së Drejtësisë, për të gjitha çështjet e rëndësisë së veçantë që kanë të bëjnë me krimin, me trafiqet ku do të ketë një kontroll të gjyqeve, të gjyqtarëve, sepse fatmirësisht ne sot kemi një Gjykatë të Krimeve të Rënda, kemi dhomat penale pranë gjykatave dhe besoj që këtu duhet të jetë kontrolli i fuqishëm në mënyrë që të mos ketë asnjë lloj dekurajimi, edhe nga popullsia, për lirimin e trafikantëve, apo të kriminelëvë që kanë bërë vepra kriminale dhe të dukshme në publik. Pra, ky është një pozicion shumë i fortë, i cili do të intensifikohet ditë pas dite. Të kthehemi te kolegji penal, që po e quajmë të famshëm tani, në kuptimin e keq, të Gjykatës së Lartë. A mendoni se disa janë protagonistë të këtij kolegji, të cilët ishin të prekur nga projektligji "Për pastërtinë e figurave"; disa pinjollë të komunizmit që pavarësinë e sistemit e shfrytëzuan për të qenë korruptues edhe për kolegët e tjerë? Si e gjykoni ju? A keni ndonjë brerje të ndërgjegjes që e kundërshtuat këtë ligj, sepse nuk do të kishim të bënim më me këta gjykatës? Së pari, më lejoni t'ju them që duhet të jeni shumë korrekt kur përdorni termin "e kundërshtuat"... Domethënë nuk e miratuat. Pozicioni i Presidenti ishte pozicion në heshtje. Të rikthesh edhe një herë këtë temë sot, për një njeri që e ka kërkuar më shumë se cilido tjetër hapjen e dosjeve, duhet vendosur në një kontekst të caktuar, dhe nuk besoj se është çasti për ta lidhur këtë çështje me hapjen e dosjeve. Edhe sot që ne po diskutojmë, pa ma kërkuar askush, mund t'ju them që jam i vendosur që në zërin tim për të promovuar pikërisht hapjen e dosjeve të të gjithë bashkëpunëtorëve të Sigurimit të Shtetit. Kjo është një temë e konsumuar. Kjo nuk është një çështje që vjen te Presidenti, por është një çështje që e ka në dorë politika e Kuvendi; pra, ekziston një vullnet i tillë, që duhet të bëhet sigurisht në një kohezion, sepse janë ligje që kërkojnë patjetër një kohezion të caktuar politik. Unë nuk mendoj se ka të bëjë karakteri i një njeriu me lidhje apo hamendësime; mund të jetë edhe kjo që thoni ju, por unë mendoj se çështja është më komplekse. Nuk më takon mua ta bëj sot analizën, sepse sikurse thashë, nuk kërkoj të ndërhyj në mënyrë specifike tek analiza që kanë bërë kolegjet në Gjykatën e Lartë. Ajo është një përgjegjësi e institucionit dhe kur të keni mundësi të pyesni përfaqësuesit e tij, mund t'i pyesni ata në detaje, që t'ju japin edhe përgjigje. Ju jeni Kryetari i Këshillit të Lartë të Drejtësisë. Këshilli i Lartë i Drejtësisë, natyrisht, i bën mbledhjet e hapura; edhe sot mbledhja ka qenë e hapur për publikun. Të jesh Kryetari i Këshillit të Lartë të Drejtësisë, nuk do të thotë të jesh Kryetar i Gjykatës së Lartë. Ju e dini që disa vendime të këtij Këshilli janë rrëzuar nga Gjykata e Lartë; pra, ju duhet të kuptoni që shteti demokratik funksionon mbi bazën e ruajtjes së pavarësisë dhe bashkëpunimit midis institucioneve. Duhet njohur problemi, pastaj mendoj se duhet bërë pyetja. Unë, natyrisht, ju falënderoj për pyetjen, sepse kur ju e bëni pyetjen, do të thotë se ka paqartësi, por Kryetari i Këshillit të Lartë të Drejtësisë, sigurisht qeveris gjyqësorin nëpërmjet Këshillit, por aty ka përfaqësues të disa institucioneve, ka përfaqësues nga Konferenca Gjyqësore, nga Dhoma e Avokatisë, nga Kuvendi, ka përfaqësues ex officio Ministrin e Drejtësisë; pra kuptojeni Këshillin e Lartë të Drejtësisë si një organizëm që funksionon mbi bazën e përfaqësimit të disa institucioneve, çka do të thotë se është një mekanizëm kompleks dhe nuk ka përgjegjësi ekskluzive. Fakti që Gjykata e Lartë në piramidën e gjyqësorit është gjykata që rrëzon edhe vendimet e Këshillit të Lartë të Drejtësisë, do të thotë se është një gjykatë që ka marrë nga Kushtetuta e ligji përgjegjësi të mëdha që duhet të ushtrohen në mënyrë shumë korrekte kushtetuese, ligjore, mbi bazën e forcës së karakterit, të profesionalizmit të çdo personi dhe që, sigurisht, duhet të jenë nën fokusin e një debati politik e publik, por edhe në fokusin e medias. Kur vini për të pyetur te Presidenti, natyrisht që do të merrni opsionin e tij, sepse Presidenti, si Kryetar i Këshillit të Lartë të Drejtësisë ka një pozicion të caktuar; pra, Presidenti nuk mund të i gjithëfuqishëm. Ky moment është keqkuptuar, sepse ka një funksionalitet jashtëzakonisht integral të të gjitha institucioneve. Po marrim rastin konkret: Në rast se ne do të diskutonim për Gjykatën Administrative, vërtet që vijnë shqetësime edhe nga Këshilli i Lartë i Drejtësisë për të hapur hapësirën dhe netëorkun e institucioneve të drejtësisë e gjykatave, por vendimi merret në Kuvend; kërkohen, së paku, 84 vota për t'u marrë vendimi për ngritjen e Gjykatës Administrative. Vërtetë unë emëroj gjyqtarët, por kjo vjen mbi bazën e propozimeve që vijnë nga Ministri i Drejtësisë; apo numri i gjyqtarëve në shkallë republike; apo numri i gjykatave, që të gjitha janë mbi bazën e një funksionimi që vjen nëpërmjet bashkëpunimit të disa institucioneve dhe përfaqësimit të tyre në Këshillin e Lartë të Drejtësisë. Unë mendoj se problemi është shumë integral dhe shumë kompleks. Si e gjykoni, zoti President, punën e Prokurores së Përgjithshme, duke pasur parasysh që të gjitha dosjet e bujshme që u filluan prej saj si: ajo e Gërdecit, e rrugës Durrës-Kukës dhe e çështjes "Fazlliç", u mbyllën? Një dështim total. Kur ta keni Prokuroren e Përgjithshme, duhet ta pyesni në mënyrë specifike dhe të detajuar për dosje të veçanta. Për sa i përket një gjykimi të përgjithshëm, unë mendoj se Prokuroria, në përgjithësi, ka zbatuar të gjithë kuadrin ligjor. Natyrisht, sikurse edhe çdo institucion, edhe ajo ka nevojë të ridinamizohet; këto janë biseda që unë i kam konsumuar edhe herë tjetër. Duhet, patjetër, që në këtë institucion të forcohet forca e karakterit të çdo individi, sepse të jesh në Prokurori, nuk do të thotë që të kesh një vend për të pasur përfitime, absolutisht jo. Ai është një vend shumë i rëndësishëm. Ju duhet të dini që kërkesat janë të jashtëzakonshme për t'u futur në Prokurori, por nuk mjafton vetëm kaq. Njerëzit duhet ta dinë që kur futet në një institucion që përballet me krimin, duhet patjetër që të përballen me të, sepse është një profesion shumë i vështirë, që gjithsekush e bën mend mirë para se të futet atje; kështu që ka nevojë të reformohet në vazhdimësi, të rritet cilësia e proceseve, pastaj sesi funksionon midis prokurorisë dhe gjykatës janë çështje që u takojnë këtyre dy institucioneve për të thënë fjalën e tyre. Natyrisht, diku nuk shkon diçka, por nuk është në skanerin e Presidentit sesi duhet të funksionojnë institucionet njëri me tjetrin. A mos jeni ju pika e kontaktit ku mund të bashkëpunojnë institucionet e drejtësisë? Unë jam një nga pikat e kontaktit. Çfarë nuk shkon? Për të dalë te pika e fillimit të bisedës, unë mund t'ju them se duhet të kujtoni të gjithë rrjetin e institucioneve që duhet të bashkëpunojnë për drejtësinë. Në rastin konkret, për të parë te sistemi i gjykatave. Ajo që u pa dhe u ritheksua sërish në Këshillin e Lartë të Drejtësisë: Ekzistojnë dy inspektorate; njëri është i Këshillit dhe tjetri i Ministrisë së Drejtësisë. Secili nga inspektoratet ka fushën e vet të veprimit, por do të ishte shumë mirë, e thënë dhe e ritheksuar, se këto dy inspektorate, pavarësisht se kanë ligj e sferë veprimi të veçantë, duhet të bashkëpunojnë me njëri-tjetrin për të krijuar një mbizotërim të së vërtetës në të gjithë sistemin e drejtësisë e nëpër gjykata; jo për të pasur vendime alternative dhe për të rritur presionin brenda gjykatave, por për të pasur një bashkëpunim dhe një vendimmarrje funksionale, që do të bëjë që këto dy inspektorate të rrisin ndjeshëm autoritetin në të gjithë sistemin e drejtësisë; ky ishte një nga elementët. Do të desha t'ju pyesja fare thjesht, zoti President: A jeni i kënaqur me punën e Prokurores së Përgjithshme? Ju nuk mund të merrni një përgjigje me "po" apo "jo", sepse ka mjaft elementë ku unë jam i kënaqur, por ka elementë ku unë ndihem i pakënaqur. Kjo është si çështja e leximit të zgjedhjeve; ju e kërkoni bardh e zi, në një kohë që kuadri është me ngjyra. Të shikojmë gjysmën bosh të gotës, çfarë nuk shkon në institucionin e akuzës? Ai ka një varësi më të drejtpërdrejtë sesa gjykatat nga ju. Unë më duket se u shpreha: Së pari, ky institucion, patjetër, ka nevojë të vazhdojë reformën e vet; mund të jetë një term i përgjithshëm, por është shumë i rëndësishëm; Së dyti, ka të bëjë me një skaner të veprimtarisë së të gjithë prokurorëve, cila është cilësia e tyre dhe performanca e secilit. Për këtë ka inspektorate, të cilët e bëjnë këtë detyrë dhe jo Presidenti i Republikës. Ju e dini që ka Inspektoriat në Ministrinë e Drejtësisë që, në bashkëpunim me Prokurorinë, mund të nxjerrë fare mirë pikat e dobëta për të pasur një panoramë më të qartë sesi funksionojnë institucionet. Pas kësaj, edhe mendimi del më i qartë nëse kjo është përgjegjësi ekskluzive e Presidentit apo është e institucioneve të ndryshme. Desha t'ju pyesja, sepse ju shkarkuat Prokurorin e Përgjithshëm, Theodhori Sollaku. Është përmirësuar gjendja në atë institucion apo është e njëjtë që çështjet e bujshme mbyllen e gjithçka poshtë vazhdon në gjendjen e mëparshme? Unë mund të them se ikja e Theodhori Sollakut, sigurisht, kishte një çast shumë të rëndësishëm që vinte nga Kuvendi, mbi bazën e një komisioni hetimor. Presidenti e pa të arsyeshme, mbi bazën e kërkesave që vinin nga grupi kuvendor dhe nga shumica për të bërë veprimin që bëri; nuk mendoj se jemi në çastin për prapavështrim, apo t'u kthehemi për të parë në mënyrë analitike, vendimeve që u morën në atë kohë. Përderisa edhe nga Gjykata Kushtetuese nuk u pa asnjë element që nuk ishte në pajtueshmëri me Kushtetutën e ligjin, tregon që pozicioni i Presidentit në atë kohë kishte qenë i saktë. Për sa u përket diferencave relative, natyrisht, që puna e prokurorisë, gjithmonë, si në çdo institucion tjetër, tenton të bëjë progres, por sa është ritmi dhe niveli i këtij progresi, kjo mbetet për t'u parë. Pyetja e fundit për këtë çështje: Presionit të politikës së shumicës qeverisëse ka mundur t'i rezistojë apo është stepur, është thyer. Këto janë çështje që nuk i takojnë Presidentit të Republikës, sepse ai është titullar i një Institucioni. Në rastin konkret, Prokurori i Përgjithshëm emërohet nga Presidenti dhe miratohet nga Kuvendi; kështu që ju në intervistë të drejtpërdrejtë mund ta pyesni, sepse janë çështje të institucionit të brendshëm, të një individi që sot është Prokuror i Përgjithshëm. Në pjesën e fundit, zoti President, unë doja t'ju pyesja për marrëdhëniet tuaja me institucionet e tjera. Gati 1 vit rresht keni pasur marrëdhënie gati të tensionuara me shumë përfaqësues të shumicës qeverisëse, por ndër kohë, në çastin kur u bë betimi i qeverisë "Berisha 2" pashë që ishin të gjithë, madje edhe zonja Topalli, e cila ju ka atakuar shpesh publikisht. Qenia e saj në Pallatin e Brigadave, ju emocionoi? Së pari, ju duhet të jeni më i qartë kur drejtoni pyetjet tuaja; duhet të keni referencat kohore dhe vendore. Ceremonia nuk ishte në Pallatin e Brigadave, por ishte në Presidencë; kjo ka shumë rëndësi. Keni qenë ju i emocionuar dhe nuk keni qenë në gjendje të vlerësoni emocionet e tjera pastaj. Unë jam më shumë protokollar. Ftova të gjitha institucionet që të marrin pjesë. Kanë qenë një ceremoni korrekte. Ju sapo e morët vesh që unë, në të tërë pozicionin tim jam pa emocione, jam i ftohtë. Sigurisht, por ngrica është tejkaluar në raportet tuaja me Partinë Demokratike? Unë nuk mendoj të ketë ngrica, aq më shumë që ende jemi në muajin shtator dhe nuk ka ardhur sezoni i ngricave; ka kaluar një sezon ngricash, mund të ketë prapë sezon ngricash, ndoshta do të jetë një dimër i butë, por gjithsesi, në të katër stinët në Shqipëri jetohet shumë mirë. Në ato të pakta vizita që ju keni bërë jashtë në këto vendet fqinje, nuk jeni shoqëruar nga anëtarë të kabinetit "Berisha"; ka pasur një lloj bojkoti, pavarësisht stinëve kur kanë ndodhur këto vizita. A mendoni se është tejkaluar kjo dhe keni rivendosur një marrëdhënie normale me qeverinë? Më lejoni t'ju korrektoj sërish, zoti Babaramo. Po të kishit qenë i vëmendshëm, do të shikonit se aktiviteti i Presidentit ka qenë shumë intensiv dhe jo thjesht në rajon. Në rast se ju kërkoni t'ju them intensitetin e cilësinë e vizitave përtej rajonit ballkanik, besoj se do të dalim jashtë kohës së programuar për emisionin. Unë ju tërheq vëmendjen si media që të mos shkoni pas veprimtarive vetëm të një institucioni. Ndiqni edhe programin e Institucionit të Presidentit, sepse ka pasur takime mjaft të rëndësishme në një gjeografi të gjerë, jo thjesht kontinentale, por edhe përtej kontinentit. Së dyti, do t'ju thosha që ka pasur vizita ku Presidenti, sigurisht, u është drejtuar ministrave të veçantë për të ardhur dhe jo për të shoqëruar Presidentin, por për të formatuar një delegacion, sikurse e kërkon natyra e një udhëtimi, sikurse kanë qenë vizitat në Kosovë apo në shtete me të cilët ne nuk kemi thjesht marrëdhënie protokollare, por kemi edhe bashkëpunime të karakterit ekonomik; madje, shumë intensive, si Italia, Turqia, Greqia. Ka pasur raste kur ministrat kanë qenë të pranishëm, ka pasur raste kur nuk kanë qenë. Kjo është një çështje që e kalon vullnetin e Presidentit. Unë mendoj se nuk është Presidenti ai që imponon vullnetin, por Presidenti fton për të qenë pjesë e një formati që nuk ka të bëjë thjesht me fizionominë e Presidentit, por ka të bëjë me fizionominë e shtetit shqiptar; pastaj, për të gjykuar pse erdhi e pse nuk erdhi, kjo s'ka të bëjë me mua. Për t'u mbrojtur nga ajo që thatë se do të më duhet të korrektoj këndvështrimin, do të doja të citoja një deklaratë të Kryeministrit Berisha, i cili tha se tendenca juaj për të krijuar një pakicë bllokuese dështoi; ndërkohë, po të shikojmë listën e deputetëve që ka aktualisht Partia Demokratike, në listën e kandidatëve për deputetë që u paraqit në zgjedhjet e 28 qershorit, asnjë nga ata që ju mbështeti fuqimisht juve, brenda Partisë Demokratike nuk është më. Kush janë këta? Një listë e gjatë deputetësh; për shembull, kam parasysh zotin Mustafaj. Mos u bëni kontradiktor! Po të ishte listë e gjatë, do të thotë se nuk ka qenë pakicë, por shumicë. Çështja është se problemi shtrohet nëse ka pakicë bllokuese apo shumicë miratuese? Unë u futem këtyre termave, se në çastin kur jam larguar nga Kuvendi dhe debati politik, nuk dëshiroj të rigjeneroj debate të kota politike. Çështja është edhe tek detyrimi i Presidentit për të mbajtur qëndrim në dekret, mund të ketë qenë dekreti i firmosur më shpejt, ndoshta mund të jetë rekord "Gines", është firmosur brenda disa sekondave që nga çasti kur dokumentet kanë ardhur në Zyrën e Presidentit, për të miratuar absolutisht një ligj me ndryshimet kushtetuese, që u bë me vullnetin 115 deputetëve, ndërkohë që Presidenti zgjidhet me 84 vota. Ai ishte një vendim me konsensus të gjerë që e detyronte moralisht e institucionalisht Presidentin që të jepte miratimin e tij; pra, unë nuk mendoj se ka pasur çaste hezituese në pozicione dhe funksione shumë të rëndësishme për të mbajtur dhe vendime shumë të rëndësishme që i është dashur të mbajë Presidenti. Do të doja të flisnim për Kosovën e për shqiptarët në Maqedoni e kudo ku janë. Çfarë do të bëjë shteti shqiptar për procesin e njohjes së Kosovës nga shtetet e tjera, sepse duket sikur ka një frenim? Çfarë do të bëjë diplomacia shqiptare? Unë besoj se Kosova ka një realitet të pakthyeshëm dhe kjo është shumë e rëndësishme të dihet. Ju siguroj se një pjesë të mirë të agjendës, jo thjesht të Presidentit, por në dijeninë time, edhe të institucioneve të tjera, e zë çështja e Kosovës. Kjo është një çështje që bëhet thjesht me një ndjeshmëri të popullit shqiptar ku ai jeton, por ka të bëjë edhe me politikat rajonale e globale. Me çështjen e Kosovës janë investuar faktorët më të rëndësishëm ndërkombëtarë. Besoj se qoftë diplomacia e re kosovare, qoftë diplomacia e Shqipërisë do të vazhdojnë të punojnë së bashku të sinkronizuar për të rritur numrin e shteteve që do të njohin Kosovën. Nga informacionet që kemi kjo ka një tendencë në rritje; patjetër, që kërkohet shumë punë dhe një politikë shumë e hollë dhe e zgjuar. Kërkohet edhe rritja e ndjeshmërisë në disa vende që kanë rol të rëndësishëm në një grup vendesh të tjera; pra, të punohet me shtete që influencojnë së paku në 10 apo 15 shtete të tjera, sikurse ishte çështja e Konferencës Islamike, të rolit që ka Turqia atje e disa vende të tjera për të rritur gjeografinë e njohjes së Kosovës. Sot Kosova njihet nga 63 shtete. Jam i bindur se edhe lobingjet që realizohen në kuadrin e institucioneve të rëndësishme ndërkombëtare, do të bëjnë të mundur që numri i shteteve që njohin Kosovën të jetë në rritje. Ka vende lider, për shembull, ju përmendët Konferencën Islamike, përtej Turqisë është edhe Egjipti. A ka vende të tilla që ne nuk i kemi mbuluar me ambasadorë? Unë mund t'ju them se Egjipti është i mbuluar me ambasador; atje Ambasada vepron në mënyrë shumë funksionale. Sigurisht, mund të ketë vende që ne mund të kemi përfaqësi rezidenciale, pra, ambasadorë rezidentë, por nuk ka vend që të mos mbulohet nga ambasadori që ka rezidencën, supozojmë se ka një numër shtetesh që i ka nën juridiksionin e tij. Nuk ka një pengesë midis jush e qeverisë për dekretimin e ambasadorëve? Absolutisht, jo. Një pyetje të fundit: Si e gjykoni deklaratën e Kryeministrit Berisha; ishte një lapsus apo një keqkuptim nga opinioni publik, ajo e integrimit të trojeve shqiptare? Në natyrën time nuk bëhem interpretues i interpretimeve të cilitdo. Ruaj respektin për cilindo, i cili shprehet publikisht dhe është në gjendje që të argumentojë pozicionin mbi bazën e thënieve që ka realizuar. Po opinioni juaj si Kryetar i Shtetit? Cili do të jetë raporti i Shqipërisë me Kosovën dhe shqiptarët e Maqedonisë? Atëherë, për të kursyer kohën mund ta bëni pyetjen pa referenca. Cili është mendimi juaj? Unë kam po atë mendim që kanë të gjitha institucionet e Shqipërisë. Do të ripohoj edhe një herë qëndrimin që kam mbajtur ndaj një gazetari serb, i cili realizoi një intervistë disa muaj më parë me mua ku jam shprehur: "Shqipëria dhe Kosova do të bashkohen..." Ai mbeti i çuditur kur unë ende nuk e kisha mbaruar frazën "...por do të bashkohen në Bruksel, sepse të gjitha rrugët e Ballkanit kanë të projektuar në mënyrë të qartë integrimin euroatlantik", përfundova unë. Shqipëria sot është një vend i NATO-s; do të jetë vendi i Bashkimit Evropian. Në të njëjtën rrugë do të shkojë edhe Kosova dhe të gjitha vendet e rajonit ballkanik; natyrisht nuk mund të them këtu asgjë për Serbinë, e cila ka probleme shumë specifike, por të gjitha vendet e tjera e kanë projektuar ëndrrën e tyre; ëndrra e tyre është në Bruksel, që ka simbolikën e vet qoftë si qendra e NATO-s, qoftë si qendra administrative e Evropës së Bashkuar. Kjo është ëndrra e gjithë shqiptarëve kudo ku ata jetojnë.
FUND
