Tiranë, 4 tetor, NOA /Milena Selimi- Shtëpia botuese “Toena” ka hedhur në qarkullim librin e ri të gazetarit Mero Baze, “Viti '97 -Prapaskenat e krizës që rrënuan shtetin”, një libër tronditës për sa i përket dëshmive autentike që sjell.
Një realitet politik dhe shoqëror jo shumë i largët në kohë, që më së shumti i shmangemi ta risjellim në kujtesë, sepse përveç se është i ngarkuar me ngjarje tejet të dhimbshme na mbush edhe me dëshpërimin që la pas rrënimi i strukturave shtetërore.
Ky libër veç dëshmive të shkruara, përmban edhe shumë faksimile dhe material ilustrativ, element ky që e bën edhe më të besueshëm argumentin. Të gjithë personazhet politikë të kohës që luajtën një rol në ngjarjet e viteve '96-'97 janë të pranishëm.
Parathënie nga Mero Baze
“Në jetën time, ky është libri që më ka marrë më shumë kohë derisa vendosa ta botoj, por dhe më pak kohë se çdo libër tjetër për ta shkruar. Është historia e rrënimit të demokracisë shqiptare, nga e cila ende vazhdojmë të vuajmë e që zë fill me goditjen vdekjeprurëse të zgjedhjeve në Shqipëri, më 26 maj 1996. Libri ndriçon periudhën nga 26 maji i vitit 1996, kur në Shqipëri u destabilizua procesi i parë zgjedhor, deri më 29 qershor 1997, kur shqiptarëve iu desh të bënin një palë zgjedhje të tjera, po aq të këqija, për të imituar ndërrimin e pushtetit formalisht me zgjedhje.
Në qendër të librit është historia e Presidentit Sali Berisha, prapaskenat që kanë diktuar shumë nga zhvillimet e asaj kohe, treguar përmes dëshmive të mia personale, si gazetar dhe mik shumë i afërt me të. Nuk është një libër që thotë ndonjë gjë që nuk e keni parë apo dëgjuar, por është një libër që thotë gjëra që asnjë lexues nuk kishte se ku t’i shikonte apo t’i dëgjonte.
Libri nuk tregon çdo detaj të historisë politike të Shqipërisë së atyre viteve, por vetëm ato detaje të rëndësishme ku unë, si një njeri i afërt i Presidentit të vendit, isha dëshmitar, protagonist dhe herë-herë gazetar. Në këtë vështrim, mund të quhet një kontribut gazetaresk i vonuar, për të kompensuar të gjitha borxhet që i kam profesionit nga koha kur kaloja me lehtësi nga gazetar në protagonist të nxitjes dhe zhvillimit të shumë prej atyre ngjarjeve që po i kushtojnë ende Shqipërisë.
Historia e rrënimit të zgjedhjeve në Shqipëri është trauma më e madhe që ky vend ka pësuar pas rënies së komunizmit. Te rrënimi i tyre duhen kërkuar sot rrënjët e shumë prej problemeve të mëdha që ka vendi, siç është mosreformimi i klasës politike, mbetja në pushtet për dy dekada e dy-tre emrave të politikës shqiptare, lidhjet e tyre me krimin e organizuar dhe nëntokën e mafies rajonale dhe botërore dhe, mbi të gjitha, vazhdimi i traditës së zgjedhjeve të vjedhura.
Më është dashur që këtë libër ta hedh në letër për një muaj, por ta mbaj për gati 14 vjet, në forma të ndryshme, në kompjuter dhe në mendje. Disa episode të tij i kam botuar në vitin 2001 dhe më pas, por si libër i plotë është shkruar këtë verë. Për të qenë realist, kanë qenë dy figura të rëndësishme politike në vend që më kanë detyruar të mendohem për botimin e tij: Sali Berisha dhe Ilir Meta, me të cilët më ka lidhur një miqësi dhe armiqësi e skajshme gjatë karrierës së tyre politike, në varësi të raporteve që ata kishin me pushtetin. Por, për hir të së vërtetës, atëherë nuk mendoja kurrë se 12 vjet më pas, këta njerëz do të ishin sërish në pushtet, madje të dy bashkë në një qeveri. Është kjo arsyeja pse këtë verë të thatë gazetareske - ku nga faqet e gazetave mund freskohesh vetëm me thashetheme të jetës rozë për çengiet e pushtetit dhe lajmet e lejuara nga një qeveri që bashkon pozitën dhe opozitën e vitit 1996-1997 - vendosa ta thyej embargon me veten dhe ta shkruaj këtë libër.
Në të do të gjeni lidhjet e vjetra të Presidentit Sali Berisha me ish-nënkryetarin e Partisë Socialiste, Ilir Metën; angazhimin e strukturave të Shërbimit Informativ Kombëtar, drejtuar nga Bashkim Gazidede, në krah të Ilir Metës, me qëllim që të merrte kontrollin mbi Partinë Socialiste; përpjekjet për ta zhvendosur debatin nga prishja e zgjedhjeve te jeta e brendshme politike në Partinë Socialiste; dhe më pas ngjarjet tronditëse të vitit 1997, mëdyshjet e dhimbshme të Sali Berishës për të përdorur forcën ose për ta orientuar Shqipërinë drejt botës islame; netët e krizës së tij politike, psikologjike dhe njerëzore; lidhjet e tij me persona kyç, që më pas u shfaqën si krahu financiar më i fuqishëm i Al Qaeda-s; si dhe ikjen e tij nga pushteti.
Brenda këtij rrëfimi mos prisni ndonjë gjyq, pasi unë dëshmoj për veten time dhe jo për të tjerët. Megjithëse nuk jam fajtor, unë jam pjesë e përgjegjësisë në shumë nga këto histori, për aq përgjegjësi sa mund të ketë një gazetar me ndikim dhe mik i afërt, në disa çaste dhe i vetmi, i njeriut që i kishte - dhe që iu shkërmoqën sakaq - të gjitha pushtetet në këtë vend.
Për këtë arsye, më shumë se një libër për t’i bërë të tjerët të ndihen keq, ky është një libër që më bën mua të ndihem i qetë për një segment të jetës sime që, po ta jetoja sërish, patjetër që do ta jetoja ndryshe. Mes të sotmes dhe asaj kohe nuk janë vetëm 14 vite në mes, por edhe një ndriçim më i madh për vlerat e rrënuara të demokracisë, për pasojat që do të vazhdojnë gjatë për shkak të rrënimit të zgjedhjeve dhe, mbi të gjitha, për mbijetesën e politikanëve me parime të rrënuara politike dhe morale, të cilët janë gati ta mbajnë këtë vend të ngujuar mbi gërmadhat që kanë prodhuar, vetëm që të mos ikin nga pushteti”.
Dy fjalë për autorin e librit
Mero Baze i përket brezit të parë të gazetarëve të pluralizmit në Shqipëri që nis pas vitit 1990. Deri në vitin 1992 punoi si gazetar dhe bashkëpunëtor në gazetat e para të shtypit pluralist. Në maj të vitit 1992 u emërua Drejtor i Lajmeve në ATSH (Agjencia Telegrafike Shqiptare) ku qëndroi deri në dhjetor të vitit 1993. Prej janarit të vitit 1993 ai ishte zgjedhur ndërkohë Kryetar i Lidhjes së Gazetarëve të Shqipërisë. Pas miratimit të një ligji për shtypin, Baze dha dorëheqjen pasi u refuzuan komentet e tij kundër projektligjit. Prej fundit të vitit 1993 ai punoi si komentator politik pranë gazetës “Rilindja”, gazetë e Kosovës që botohej në Tiranë. Në fillim të vitit 1995 filloi punën si reporter i radios amerikane “Zëri i Amerikës”.
Në janar të vitit 1999 filloi punë si gazetar i radios “Evropa e Lirë” nga Tirana, kryesisht për çështje që lidheshin me Kosovën. Në atë kohë botoi një libër mbi ndikimin e Shqipërisë në luftën e Kosovës me titull “Shqipëria dhe Lufta në Kosovë” dhe më pas një tjetër libër me titull “Rambuje, mosmarrëveshjet për paqe”. Në korrik të vitit 1999 themeloi gazetën Tema (ëëë.tema.al). Pas vitit 2005, edhe pse Baze ka qenë njohur si kritik i së majtës në pushtet, ai u bë mjaft kritik ndaj qeverisë së kryeministrit Sali Berisha. Pas tragjedisë së Gërdecit më 15 mars 2008, ku humbën jetën 26 persona, Baze u bë përsëri zëri më kritik në gazetarinë shqiptare, kundër qeverisë. Në mars të vitit 2008 ai botoi librin tjetër publicistik “Përballja me antiopozitarizmin”, një analizë e hollësishme e kulturës politike antiopozitare në Shqipëri, gjatë viteve 1997-2002. Prej shtatorit të vitit 2008 ai ideoi dhe udhëhoqi për dy vjet emisionin “Faktor Plus”, i cili u ndërpre në vitin 2010.
m.s/n.e/NOA
