Milano, 8 tetor, NOA - Një grup i studiuesve në Universitetin e Milanos, të udhëhequr nga Marco Muzi Falconi dhe Paolo Plevani, ka identifikuar mekanizmin molekular themelor në procesin e riparimit të dëmit të zinxhirit të ADN nga rrezet UV, sidomos kur bëhet fjalë për dëme shumë të rënda ose të zgjatura, të cilat mund të jenë të lidhura me zhvillimin e tumoreve të tilla si melanoma.
Në rrjedhën e evolucionit, trupi ynë është organizuar për të marrë strehim nga dëmtimi që rrezet ultravjollcë mund të shkaktojnë në ADN-në tonë, dhe me lehtësi të çojë në zhvillimin e melanomas.
Gjenet e përfshira në riparimin ADN-së janë më shumë se 300, duke konfirmuar se ky veprim është i ndërlikuar dhe thelbësor për mbijetesën tonë nga kjo sëmundje.
Defekte në gjenet përgjegjës për riparimin e dëmeve të shkaktuara nga rrezet UV janë shkaku i disa sëmundjeve gjenetike.
Në mesin e këtyre, nuk ka pigmentosum xeroderma, ose XP, ndaj të cilëve pacientët janë aq të ndjeshëm në dritë se ne jemi të detyruar të jetojnë gjithmonë në errësirë, për të zvogëluar rrezikun e dëmtimit të syve dhe të kancerit të lëkurës, sindromi i quajtur Cockayne, i karakterizuar nga plakjes e hershme, apo TTD, e cila shkakton vonesa të zhvillimit.
Por ekipi i Milanos ka arritur në përfundimin sesi një proteine e quajtur Exo1 identifikon qelizat e rrezikshme dhe sidomos të ashtuquajturat mekanizma të mbikqyrjes aktive, pikën e kontrollit të ciklit të qelizave, duke u bërë thelbësore, veçanërisht në rastet e lëndimeve më serioze dhe të luajë një rol kyç në mbrojtjen kundër tumoreve.
Në qoftë se rrezatimi UV është i kufizuar, një ushtri e proteinave që përmendëm ka aftësi për të hequr ADN-në e dëmtuar dhe ta zëvendësojë atë me një kopje të re, në mënyrë që qelizat të jenë të afta për të mbijetuar.
n.e/NOA
