Stamboll, 23 maj, NOA - Një turne ballkanik që zgjat shtatë ditë dhe shtatë netë, është ndërmarrë në një rrugë që përfshin Bullgarinë, Maqedoninë, Serbinë, Kroacinë, Bosnjë-Hercegovinën, Malin e Zi dhe Shqipërinë.
I paraqitur në mediat turke, ai vjen si një pasqyrë e botës ballkanike me gjithë tiparet e saj të pakrahasueshme.
“... Gëzimi është i madh kur i afrohemi kufirit bullgar. Vetëm mendimi se do ta shohim diellin të rritet në një tokë të ndryshme, i mbush me lumturi njerëzit në autobus. Dhe pse marrin paralajmërim nga policia bullgare "që të mos bëjnë fotografi në kufi" eksitimi i tyre nuk është shuar, pasi siç e dimë, ne do të marrin fotografi në vende të tjera.
Disa nga shembujt e shkëlqyer të stilit evropian arkitektonike i kemi hasur në rrugët e kryeqytetit bullgar, Sofje. Për të mos përmendur çmimet e gazit të lirë.
Ndërsa ne jemi në këmbë rreth Sofjes, një grua e moshuar shkon deri tek ne dhe na fton në shtëpinë e saj. Pasi ne i japin lamtumirën kësaj zonje të moshuar bullgare, jemi mbledhur për më tej, në Maqedoni. Aty arrijmë në kryeqytetin, Shkup, bredhin lagjet e vjetra të tij.
Danubi ofron një litar shpëtimi për Serbinë, dhe kur dielli lind, ai kthehet me një ngjyrë krejtësisht të ndryshme. Ne kokën jashtë për Bosnjën, e mbushur me kuriozitet. Bosnja ende mban gjurmët e luftës nga viti 1993. Ndërtesat këtu janë asgjë, dhe shumë prej tyre janë të mbushura me vrimat e plumbave që kanë mbetur si shenja për vite me radhë. Ka një arsye shumë të rëndësishme përse ata nuk i kanë riparuar.
Kështu, të rinjtë të Bosnjës mund ta jetojnë këtë histori dhe kështu që askush nuk e harron dhe shërben për t'i kujtuar njerëzit rreth saj.
Akoma në Bosnjë, ne shkojmë në një vend në bazën e maleve jeshil, si terapi e mrekullueshme për shpirtin. Mjellmat që notojnë këtu dhe dëgjimi i një larmie të madhe të shpendëve në sfond është aktiviteti më qetësues i imagjinueshëm. E si të gjithë që vijnë në Bosnjë, edhe ne nuk e lëmë pa e parë të famshmen, Ura e Mostarit.
Ura është jashtëzakonisht e lartë, por edhe kështu, ne shohim të ngjiten sipër saj të rinjtë boshnjakë që hidhen pastaj përposh saj.
Ndalesa jonë e ardhshme? Kroacia. Qyteti më i famshëm nga të gjithë në Kroaci është sigurisht Dubrovniku. Ky vend i mrekullueshëm shtrihet në detin Adriatik, dhe qendra e tij është “Sheshi Liria”. Nuk është e vështirë për të parë dashurinë e këtyre banorëve të këtij qyteti që kanë pasur gjithmonë për lirinë, kur ju lexoni disa nga mbishkrimet që rrethojnë qytetin: "Edhe për të gjitha arin e botës, liria nuk duhet të sakrifikohet..”. Mbërrijmë te Ura e Shkodrës, pasi kemi kapërcyer Malin e Zi gjatë natës. Në errësirë, ne mund të shohim vetëm siluetën e saj. Dhe me sytë ende të lodhur, ne tani i themi autobusit tonë të vazhdojë në të gjithë këtë urë. Në ditën e fundit të udhëtimit, përmes një zbavitje të madhe, e gjejmë veten në vendkalimin kufitar në Greqi.
Një vend me ngjyra i këtij udhëtimi, patjetër që ka qenë ai i xhamisë së lutjes në Tetovë, xhamia Alaca.
Kjo xhami e bukur është ndërtuar në shekullin e 15 dhe të duket si ajo me siguri do të jetojë ende për të dëshmuar edhe disa shekuj.
Kjo xhami ka motive të pabesueshme që të gjithëve na bëjnë të ndihemi të mrekullueshëm.
E gjithë kjo, një nga pjesët më të bukura nga e kaluara e Ballkanit...”.
n.e/NOA
