Strasburg, 21 shtator, NOA - Modeli aktual i rritjes ekonomike ka rritur pabarazinë në botë. Dhe kriza financiare nuk ka bërë asgjë tjetër, veçse e ka përkeqësuar situatën. Kjo është analiza që Drejtori i Përgjithshëm i ILO-s (Organizata Ndërkombëtare e Punës), Juan Somavia, prezantoi së fundmi para anëtarëve kryesorë të Parlamentit Evropian në Strasburg. ILO është një agjenci e OKB-së, e krijuar në vitin 1919, me qëllimin e promovimit të të drejtave të punëtorëve në mbarë botën.
Një epokë e re në marrëdhëniet me drejtësinë sociale ka përcaktuar se modelet e rritjes, kanë rritur pabarazinë në botë.
- Aktualisht, janë 61 milionë njerëz që jetojnë në të gjithë botën me të ardhurat e njëjta të 3.5 miliardë njerëzve. Në Shtetet e Bashkuara 0.1% e popullsisë zotëron 12.6% të të ardhurave totale, ndërsa në Evropë 10% e popullsisë ka 50% të pasurisë. Kjo është pasojë e rritjes së një modeli që ka rritur pabarazinë dhe pjesëmarrjen e reduktuara të pagave në prodhimin kombëtar bruto. Ne duhet të gjejmë një balancë të re. Që prej Luftës së Dytë Botërore, deri në vitet ’80-‘90, Evropa ka arritur të kontrollojë rritjen e produktivitetit dhe për të siguruar paga të drejta të pranueshme: kjo nuk është diçka e pamundur. Këshilla ime është që të kthehemi në rrënjët e vlerave evropiane të drejtësisë dhe duke e bërë objektiv kryesor. Politikat ekonomike për konsolidim fiskal duhet të jenë përgjegjësi shoqërore, sepse njerëzit duan të vende pune të mira. Dhe cilësia e kushteve të punës përcakton thelbin e një kompanie.
Çfarë do të thotë një "punë e mirë"?
- Punë e denjë do të thotë pajtim me standardet ndërkombëtare të punës. Ju nuk mund ta përdorni krizën si një justifikim për të dobësuar të drejtat e punëtorëve. Ne duhet të marrim në konsideratë dialogun social. Pasi është më e lehtë për të zgjidhur problemet kur punëdhënësit dhe punëtorët janë vendosur rreth një tavoline. Në të kundërt, nuk ka drejtësi sociale. Në mbarë botën, tetë nga dhjetë njerëz nuk kanë qasje në sigurimet shoqërore, por shumë vende në zhvillim janë duke lëvizur në këtë drejtim, duke përfshirë edhe Indinë, Kinën, Brazilin, Meksikën dhe Kilin, që i mbrojnë qytetarët dhe për të siguruar më shumë të drejta.
Ekonomia reale është leja e ekonomisë globale dhe e financave që të jetë në shërbim të punëtorëve. Cili ka qenë në fakt ndikimi i krizës financiare për të drejtat politike dhe sociale të punëtorëve? - Kriza financiare ka bërë që të shndërrohet në një krizë sociale. Kjo në thelb përmban humbjen e punësimit, rritjen e varfërisë dhe hendekun midis klasave shoqërore. Sot ka 200 milionë të papunë dhe janë duke përdorur krizën si një justifikim për të reduktuar të drejtat e punëtorëve. Unë mendoj se është shumë e rëndësishme për të vazhduar me ndërtimin e vlerave themelore të BE-së, të cilat janë të drejtat e njeriut, të drejtat e punës dhe mbrojtja e individit. Ekonomia sociale e tregut prodhon më shumë pasuri. Por ky arsyetim është i preferuar për modelin aktual të rritjes që ka krijuar pak punë dhe aq shumë pabarazi. Gjërat mund të ndryshojnë, por kjo kërkon angazhimin e klasës politike. Unë besoj se sot Evropa ka një detyrë për të komunikuar me qytetarët e pakënaqur dhe të largët nga klasa në pushtet.
Dhe cili është roli i Parlamentit Evropian? - Unë kam respekt të madh për Parlamentin Evropian dhe për interesin e veçantë që ai ka treguar mbi dimensionin social të globalizimit, paktin global për punësim dhe ligjet e mbrojtjes sociale. Sot bota e sotme ka nevojë të fortë për këtë sistem, të kryesuar nga parlamentet dhe shoqëritë civile. Në shumë sisteme politike, kriza ekonomike do të përcaktojë edhe rezultatin e zgjedhjeve të ardhshme. Në vend të kësaj, duhet të bashkohemi dhe të biem dakord për të kapërcyer atë. Parlamenti Evropian ka një vështrim në interesat e komunitetit: ai duhet të gjejnë fuqinë për ta udhëhequr këtë proces dhe përfshirjen e qytetarëve në jetën politike.
Përshtati: n.e/NOA(Marrë nga ‘Parlamenti Evropian’)
