Sllavo-maqedonasit nuk e duan një zgjedhje paqësore për vizatimin e kufijve në Ballkan në bazë të parimit etnik. Thonë se “nuk mundet”, nuk e duan ribashkimin e trojeve shqiptare në një shtet të vetëm kombëtar, e luftojnë atë me çdo kusht dhe edhe më shumë, kanë utopira skizofreniko-paranoide të tipit të zgjerimit pa fund, pa anë dhe pa cak deri në fund të botës
Mona Agrigoroaiei
Në një shkollë fillore të Ohrit, "Grigor Përliçev", është vizatuar hartën e “Maqedonisë së Madhe”. Kjo evidencë vjen pas skandalit e arrestimit të disa shqiptarëve në Tetovë sepse vizatuan hartën e Shqipërisë Etnike. Këto janë vërtetime që në Maqedoni nuk mund të ketë bashkëjetesë mes popujve, pasi sllavo-maqedonasit nuk mund ta pranojnë këtë. Dominanca sllave me shekuj është ngujuar në gjenin e tyre, kurse etnitetet tjera e sidomos shqiptarët u lejojnë fushë të gjerë veprimi, pasi ende shqiptarët e kanë në palcë inferioritetin nga e kaluara. Fjala popullore thotë se "Ujku dhe qengji nuk mund të bashkëjetojnë", gjithashtu është edhe me sllavo-maqedonasit e shqiptarët. “Shteti” sllavo-maqedonas është një krijesë artificiale dhe koloniale. Maqedonia është shtet artificial sepse termi “Maqedoni” u krijua vetëm pas marrëveshjes së Murtzstegut të vitit 1905 dhe jo më parë, pastaj Tito ka krijuar ish republikën socialiste jugosllave maqedonase në 1945, duke ndarë trojet shqiptare të Kosovës, sepse ish vilajeti i Kosovës përfshinte edhe trojet që sot janë nën Maqedoni dhe nën Serbi.
“Maqedonia e Madhe” është ëndërr me sy të hapur e qarqeve proserbe të instaluara me dinakëri në strukturat shtetërore të IRJM-së. Ata nuk e duan një zgjedhje paqësore për vizatimin e kufijve në Ballkan në bazë të parimit etnik, thonë se “nuk mundet”, nuk e duan ribashkimin e trojeve shqiptare në një shtet të vetëm kombëtar, e luftojnë atë me çdo kusht dhe edhe më shumë, kanë utopira skizofreniko-paranoide të tipit të zgjerimit pa fund, pa anë dhe pa cak deri në fund të botës! Si dallim nga sllavët, shqiptarët luftojnë për ribashkimin e tyre në një shtet të vetëm kombëtar. Kjo nuk është utopi, por është një të drejtë legjitime e të gjithë shqiptarëve për të pasur liri dhe dinjitet, është një objektiv për të cilën dita-ditës po ndërgjegjësohemi më shumë se kurrë. Shqiptarët kanë qenë të bashkuar në një shtet të vetëm kombëtar, por u ndanë dhe u kolonizuan nëpër shtete armike sllavo-greke. Dallimi midis Shqipërisë së Ribashkuar dhe “Maqedonisë së Madhe”, po ashtu midis Shqipërisë së Ribashkuar dhe Serbisë apo Greqisë së Madhe është se shqiptarët nuk e duan zgjerimin në troje që atyre nuk u përkasin, siç kanë dashur dhe duan serbo-sllavo-maqedonët, malazezët dhe grekët. Ata akuzojnë shqiptarët se duan një farë “Shqipëri të Madhe” për të shpifur se shqiptarët do të ishin pushtues të tokave sllave. Realiteti është i ndryshëm. Janë sllavo-grekët ata që kanë pushtuar trojet shqiptare dhe herët a vonë, këto troje do të ribashkohen në një shtet të vetëm kombëtar, sipas të drejtës së vetëvendosjes së popullit shqiptar!
