Një 33-vjeçar emigrant kinez rural, jeton ka gjashtë vjet me gruan e tij dhe djalin e tij 14 muajsh në një tualet publik prej 20 metra katrorë e cila është e vendosur në një hotel të qytetit të Shenyang, në verilindje të Kinës.
Banjoja publike është e rinovuar tërësisht por ajo ruan erën e keqe të urinës dhe jashtëqitjeve të njerëzve.
Zeng Lijun, paguan rreth 800 euro qira, duke qëndruar në të, thotë se është i kënaqur me vendbanimin e tij të tanishëm. Jeta ime është më e mirë tani sesa më parë, komentoi emigranti tek Agjencia Xinhua, duke kujtuar se kur ai mbërriti në Shenyang nga populli i tij, 13 vjet më parë, kishte vetëm rreth 7, 5 euro në xhepin e tij. Familja ka rregulluar shtratin e tij në një banjo ku ka vendosur dhe mobiljet e një shtëpie.
Muret e dhomës së Zeng janë ekranet prej druri të cilat kanë tendencë për të ndarë WC-të publike, të cilat familja e ka zbukuruar me fotot e Michael Jackson, postera tradicionale kineze për të tërhequr fat dhe stoli të tjera.
Për të mbështetur familjen e tij kinezi punon si këpucar dhe bravandreqës duke fituar 200 euro në muaj.
Ai gjithashtu pranon se për shkak të lagështisë që mbizotëron në këtë vendbanim, i biri i tij ka pasur probleme të lëkurës, kështu që ai pranon se do të donte për të lëvizur në një shtëpi më të rehatshme, edhe pse jo tani për tani pasi gjendja familjare ekonomikenuk ja lejon. Rasti i Zeng është anekdotike, por reflekton një realitet mbizotërues social në Kinë, kushtet e rënda në të cilën jetojnë rreth 100 milionë imigrantë gjatë dekadës së fundit kanë lënë zonat rurale për të kërkuar punë në qytete. Disa prej tyre jetojnë në bodrumet e zonave të banuara ose zona të vjetra antibërthamore strehimore.
