Fjalët e një dashurie të vërtetë jehuan, jehojnë dhe nuk do të vdesin kurrë. Fjalë të shoqëruar me një muzikë që prek zemrat e cilido që e dëgjon dhe ndien dashurinë në shpirtin e tij.
Një poezi e fuqishme, drejt nga zemra, e W.H. Auden, të cilën e ka shkruar në vitin e largët të 1938-ës, por që është aktuale edhe sot, dhe ka për të qenë edhe për një kohë të gjatë. Kjo poezi ka inspirue njerëz edhe është përdorur në filma e muzikë.
Teksti në anglisht jepet më poshtë:
Stop all the clocks
Stop all the clocks, cut off the telephone.
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.
Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling in the sky the message He is Dead,
Put crêpe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.
He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last forever, I was wrong.
The stars are not wanted now; put out every one,
Pack up the moon and dismantle the sun.
Pour away the ocean and sweep up the wood;
For nothing now can ever come to any good.
